Vera Dua springt racistische FDF ter hulp. - Pagina 2

Jaani_Dushman · 28 augustus 2006, 10:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Zeno!

Ik ben wel te vinden voor het groene gedachtengoed...behalve hun Belgie-standpunt dan. Als ze zo belgicistisch blijven zal ik er dan ook NOOIT op stemmen, wees gerust.

Ikvraag mij af wat Bart Staes moet denken van die FDF-uitspraken van Vera Dua.

Jaani_Dushman · 28 augustus 2006, 10:25

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Ik zeg niet dat de Vlaams-nationalisten het zo ver willen drijven, maar toestanden zoals in ex-Joegoslavië zijn niet uitgesloten.

Je bedoelt dat de Belgisch-nationalisten (staatsnationalisten die de eenheid van het land koste wat het kost willen verdedigen) tot hetzelfde in staat zijn als de Servisch-nationalisten (staatsnationalisten die de eenheid van het land koste wat het kost willen verdedigen)?
Ik zie misschien de BUB'els nog pleiten voor een Vlaams Srebrenica, maar de meeste Belgiscisten zullen jullie toch niet willen volgen in jullie "Endlösung de Flamenfrage".

Knuppel · 28 augustus 2006, 10:57

Hans is nog geen beetje hypocriet, wat hij is de eerste die ons het Belgisch leger op ons dak zou sturen.
Hij trouwens niet alleen.

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Superstaaf

Waarom denk je dat Flahaut alle belangrijke leger-eenheden naar Wallonië heeft teruggetrokken?
De flaminganten met hooivork en goedendag zullen een gang gaan als ze vervelend beginnen doen.

http://forum.politics.be/showthread....=1#post1450998

Patriot, Nello en Yann predikten trouwens stuk voor stuk de revolutie mocht Vlaanderen zich afscheuren van Belgique.
En wat zegt Hans over revolutie?

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Een revolutie is m.i. nog altijd 100 keer democratischer dan een politiek verdrag.

http://forum.politics.be/showthread.php?t=52294

En over democratie?

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Niet iedereen die macht heeft moet verkozen zijn.

http://forum.politics.be/showthread....=1#post1925986

Zwartengeel · 28 augustus 2006, 11:21

Hier nog zo eentje van een 'verdraagzame' Belgicist:

Citaat:

Maar als ik op één of andere manier in contact kom met flaminganten, dan wordt het 'beest' in mij wakker.

vercetti · 28 augustus 2006, 12:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Het gaat over een man van Groen.

*Kijkt in het namenboek*

*Zoekt Vera op*

*Ziet dat Vera nog altijd een vrouwennaam is*

Jaani_Dushman · 28 augustus 2006, 12:52

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door vercetti

*Kijkt in het namenboek*

*Zoekt Vera op*

*Ziet dat Vera nog altijd een vrouwennaam is*

Hij bedoelt Manu Claeys.
Gedachten lezen helpt als je met Hans "discussiëert"...

Hans1 · 28 augustus 2006, 13:35

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

Hij bedoelt Manu Claeys.
Gedachten lezen helpt als je met Hans "discussiëert"...

Bedankt, ik zocht naar die naam en nu kan ik eens die tekst bovenhalen.

Hans1 · 28 augustus 2006, 13:37

Hier is ie dan. Prachttekst.

Sollicitatie voor een niet-kandidatuur
Volstaan arrogantie en boekhoudkunde om het premierschap af te dwingen?
25 augustus 2006 [/FONT][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]In een interview met de Franse krant [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Libération[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana] (17 augustus 2006) wees Vlaams minister-president Leterme op ‘de moeilijkheden van de Franstalige leiders om vlot Nederlands te praten’. Hij merkte ook op dat de Franstaligen in de faciliteitengemeenten rond Brussel blijkbaar niet over de intellectuele capaciteiten beschikken om Nederlands te leren ([/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]apparemment les francophones ne sont pas en état intellectuel d'apprendre le néerlandais[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]). Ironie natuurlijk, dat verwijt van domheid. Maar Franstalig België reageerde er wel eensgezind furieus op. Het tegendeel zou raar zijn: vele Franstalige landgenoten voelen zich beledigd – vooral zij die wel Nederlands leerden, daar profijt uit halen (in Brussel zitten de Vlaamse scholen vol Franstaligen) en van Vlaanderen houden. Zo iemand is Benedict Vaes, journaliste bij [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Le Soir[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]. Enkele weken geleden verbleef ze op uitnodiging van [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Gazet van Antwerpen[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana] nog in de Scheldestad. Haar reportage werd net geen lofzang op stad en regio. In een edito noemt ze de uitspraak van de minister-president nu ‘arrogant’ en ‘kwetsend voor hen die, steeds talrijker, taalcursussen volgen en hun kinderen naar een taalbad sturen’ (18 augustus). Ze vermeldt toppolitici als Rudy Demotte, Didier Reynders of Armand de Decker die geen les in tweetaligheid te krijgen hebben, ‘in tegenstelling tot bepaalde Vlaamse ministers uit de federale regering’.
Voor haar kan Leterme niet langer eerste minister worden, want hij overschreed een grens. Niet alleen omdat hij beledigde, maar ook en vooral om wat in zijn minder ironische uitspraken uit het interview doorklinkt. De Vlaamse nummer één ziet geen meerwaarde in separatisme ‘op korte termijn’ en vindt dat ‘de noodzaak aan een federale regering verschuift naar het tweede plan als het op de belangen van Vlaanderen aankomt’ ([/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]la nécessité d'avoir un gouvernement fédéral passe au second plan par rapport aux intérêts de la Flandre[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]). Samengevoegd zijn beide meningen niet van die aard om in Wallonië vertrouwen te wekken. Ze vormen een zachte variant op het ‘België barst’. [/FONT][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=3][FONT=Verdana]Niet alles wat kwetst is de waarheid[/FONT][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Uit peilingen blijkt dat tachtig procent van de Vlamingen het eens is met wat de minister-president in het interview zei. Zij begrijpen de heisa van de Franstaligen niet, of vermoeden er politiek opportunisme achter. Dat was ook de teneur in de meeste Vlaamse krantencommentaren: de waarheid kwetst. ‘Het kan geen kwaad dat Leterme nog eens rustig op de feiten heeft gewezen,’ vond Bart Sturtewagen ([/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]De Standaard[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana], 19 augustus).
Was dat laatste maar waar. Nog meer dan door de politieke boodschap van de minister-president was hoofdredactrice Béatrice Delvaux van [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Le Soir [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]geshockeerd door ‘de vernederende toon die hij aanslaat.’ Diezelfde Delvaux had vorig jaar aan [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]De Morgen [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]al uitgelegd dat de Franstaligen het beu zijn om continu afgeschilderd te worden als profiteurs die een efficiënt bestuur van het land in de weg staan: ‘de minachting door de Vlamingen voelen wij heel hard aan’ (5 februari 2005).
Getuigt Franstalige landgenoten met een racistische sneer beledigen in een buitenlandse krant van een grote intellectuele capaciteit? Niet echt, maar het wordt door vele Vlamingen blijkbaar wel als een geoorloofde houding ervaren in de communautaire dialoog. Mogelijk gevoed door een vorm van historisch revanchisme (vroeger waren het immers de Vlamingen die vernederd werden door een Franstalige bourgeoisie) zijn vele Vlaamse politici laatdunkendheid jegens het andere landsdeel als legitiem gaan beschouwen – ze doen eraan mee of bewaren het stilzwijgen wanneer anderen zich eraan wagen. De overgrote meerderheid van de Vlaamse politici ‘zit helemaal in het spoor van de minister-president’, wist Yves Desmet ([/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]De Morgen [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana], 19 augustus). Geen enkele Vlaamse partij nam openlijk afstand van ook maar één uitspraak in het interview, merkte Dirk Castrel op, want ‘dat zou een strategische blunder zijn, zo kort voor de verkiezingen’ ([/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Gazet van Antwerpen[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana], 19 augustus).
[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]De ruimte voor dialoog wordt blijkbaar steeds kleiner, die voor het rollen van de spierballen groter. ‘Dat de Franstaligen zo op hun teen getrapt zijn, bewijst alleen maar het gelijk van Yves Leterme,’ schreef een lezer van de [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Gazet van Antwerpen[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana] (19 augustus). Met dergelijke uitspraken stopt zelfs elke dialoog.[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana] Dit soort logica getuigt van een gebrek aan inlevingsvermogen waarmee ook aanrandingen worden goedgepraat: elke reactie bevestigt er het gelijk van de agressor.
Als ‘met de fanfare voorop lopen’ (= op voorhand hoge minimumeisen stellen) af te raden valt wanneer je in een onderhandelingslogica stapt, waarom is met de artillerie voorop lopen dan wel een aanrader? Is het omdat een toename van intolerantie electoraal lonend blijkt in een Vlaanderen dat het streven naar meer autonomie misschien verwart met een verlangen naar meer homogeniteit?[/FONT][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=3][FONT=Verdana]Boekhoudkunde[/FONT][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]In Belgisch verband is het netto resultaat van dit soort non-dialoog alvast negatief, en misschien is dat wel de bedoeling:[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]
[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]1[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]. Franstalig België gaat zich nog stugger opstellen bij onderhandelingen, met draagvlak hiervoor bij pers en publiek. De polarisering vergroot, de stellingen verharden, de kloof wordt alweer wat dieper. Voor wie nog gelooft in een Belgisch staatsverband is het stigmatiseren van anderstalige landgenoten het tegendeel van goed bestuur.
[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]2[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]. In Wallonië wordt het beeld bevestigd van een Vlaanderen waar extremisme en separatisme de dominante onderstromen zijn. De voorzitter van de Jeunes cdH vreesde ‘dat er een uitgekiende strategie achter schuilt om een deel van de extreem rechtse kiezers aan te halen’. ‘De maskers vallen,’ schreef Paul Masson in La Dernière Heure. Dergelijke oprispingen worden nog gevoed door de opmerking van de Vlaamse minister-president dat België een historisch ongeluk is ([/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]née d'un accident de l'histoire[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]). Wat vroeger slechts geopperd werd aan de Vlaams-nationalistische rechterzijde blijkt ineens gedachtengoed van het politieke centrum te zijn.
[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]3.[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana] In het buitenland wordt een al rudimentair beeld van België nóg clichématiger. Waarom exporteerde de minister-president zijn communautair jennen? In de berichtgeving over het interview en de reacties erop gaan de nuances al helemaal verloren. [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]The Daily Telegraph[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana] had het over een ‘francofobe Leterme’ die hooghartig en boers is.
[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]4[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]. Aan Franstalig België én het buitenland vertelde de leider van een landsdeel dat zijn land niet veel meer is dan een koning, wat voetbal en enkele bieren. Hij vindt dit niet jammer, want voor hem heeft België geen waarde op zich. Wel haar instellingen die ten dienste van het volk staan. Je vraagt je af waarover nog communautair onderhandeld moet worden in 2007. Over dat bier en het voetbal? [/FONT][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]De minister-president staat in Vlaanderen bekend als een pragmatisch bestuurder, niet als een voluntarist. In Vlaanderen wekt [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][FONT=Verdana]zijn boekhoudkundige relatie met het land België [/FONT][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]verwachtingen binnen kringen die maximale Vlaamse autonomie nastreven. Daar wordt in toenemende mate moord en brand geschreeuwd over een Wallonië dat Vlaanderen in het economische moeras meezuigt. Telkenjare blijkt intussen uit internationale statistieken dat de Vlaming bij de rijkste mensen ter wereld blijft behoren. Enkele dagen geleden nog was er het bericht dat de Antwerpse haven vorig jaar met 5 procent groeide, tegenover 1 procent voor Rotterdam. Wie zuigt Rotterdam in het moeras? Hoeveel rijker willen we eigenlijk worden? Zij die België wel waardevol vinden en van daaruit willen vertrekken huiveren van het boekhoudkundige startpunt. Boekhoudkunde kan misschien volstaan om Vlaanderen te besturen, weten ze, maar niet om België bijeen te houden. Voor hen komt deze Vlaamse minister-president niet in aanmerking voor de job van eerste minister. Al zou hij misschien wel letterlijk de ultieme premier van België kunnen worden, want een regeringsleider met een dergelijk zwak geloof in het bestaan van zijn eigen land is toch helemaal surrealistisch?[/FONT][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=3][FONT=Verdana]Nationale kieskring[/FONT][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Is er dan geen ongelijkmatige economische ontwikkeling? Zijn de financiële transfers van Vlaanderen naar Wallonië een verzinsel? Neen. Die transfers zijn er al sinds het ontstaan van België en zelden gingen ze in noordwaartse richting. Daarover moet blijvend gepraat worden, net zoals over de taalfaciliteiten.
De vraag is: binnen welk verband? Het enig mogelijke niveau om dat te doen is het federale niveau, en daar situeert zich het werkelijke probleem van België als een politieke natie. Op dat bestuursniveau heerst namelijk een democratisch deficit: Kamer, Senaat en regering worden bevolkt door gewestelijk verkozen politici die geen politieke verantwoording moeten afleggen aan het hele volk. Waalse en Vlaamse kiezers moeten zich noodgedwongen beperken tot verbaal geweld, wanneer ze malcontent zijn over de handelswijze van politici uit de andere helft van het land. Bij verkiezingen kunnen ze hen daar niet rechtstreeks op afrekenen. Eventuele frustratie kunnen alleen in het eigen landsdeel in stemgedrag worden omgezet, waardoor het communautaire een onevenredig groot gewicht krijgt op alle verkiezingsniveaus, behalve op het niveau waar het werkelijk zou moeten wegen.
In ons nationale kiessysteem zit de desintegratie van het land ingebakken. ‘[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Le fédéralisme belge n’est pas un modèle de cohabitation, mais plutôt de dissociation[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana],’ merkte politicoloog Lieven de Winter vorig jaar terecht op in Le Monde Diplomatique (juni 2005): ons soort federalisme is geen model van samengaan, wel van ontbinding.
Onderlinge solidariteit en een performante democratie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden: het een kan niet zonder het ander. Ook binnen Vlaanderen zijn er verschillende economische snelheden, net zoals binnen provincies en steden. Maar op die bestuursniveaus is een democratische correctie wél mogelijk: de houding van politieke leiders (de beheerders van de collectieve portemonnee) kan via het stemhokje beïnvloed worden. Om tot een echte federale democratie te komen is er nood aan één nationale kieskring. Anders dreigt oplopende spanning tussen het federale bestuursniveau en de aan macht en zelfvertrouwen winnende regionale regeringsniveaus, eindigend in onbestuurbaarheid.
Wie politieke verantwoording moet afleggen aan alle Belgen zal minder geneigd zijn om een deel ervan op een gemakkelijke manier te diaboliseren en zal daarentegen pogingen doen om een echt federaal programma voor te leggen, focussend op het gemeenschappelijk belang. Deze nieuwe stap in de complexe bestuurlijke geschiedenis van ons land hoeft overigens geen terugkeer in te luiden naar het vroegere unitarisme.
De voorbije jaren lanceerden academici (de Paviagroep) en politici voorstellen om zo’n nationale kieskring in het leven te roepen. In maart 2005 dienden de senatoren Isabelle Durant en Josy Dubié een wetsvoorstel in om de grondwet in functie daarvan te herzien: voortaan zou een kwart van alle Kamerleden verkozen moeten worden in één nationale kieskring, door alle kiezers samen dus.
Het huidige Belgische federalisme werkt de verdamping van de Belgische identiteit in de hand. Wie België bijeen wil houden – bijvoorbeeld een kandidaat-premier – moet daarop focussen en niet op de beperkingen van het verbale geweld over-en-weer. Zoniet halen de separatisten het met de vinger in de neus en is er over afzienbare tijd effectief geen België meer, ondanks de vele Belgen.
Niet realistisch zo’n nationale kieskring, wordt vaak gezegd. Geen draagvlak voor in Vlaanderen. De centrifugale krachten wegen er steeds zwaarder door. Zelfs de minister-president zegt nu dat het land een historisch accident is. Geen enkele grens was ooit voorbestemd, elk land ontstaat uit historische accidenten, elk land is een constructie en had er ook anders kunnen uitzien. Historische accidenten zijn mensenwerk, zoals ook de bestuurlijke organisatie dat is. De Vlamingen slaagden erin om het Nederlands als dominante taal te installeren in hun bestuur, hun onderwijs, hun bedrijfsleven. Ooit was dat geen realiteit, wel een doelstelling. Om de realiteit te veranderen diende gemobiliseerd, een bestaande evolutie doorbroken, een politiek draagvlak gezocht, strijd geleverd.
De vraag is waarvoor Vlaamse Belgen vandaag strijd leveren willen. Vinden ze een nationale kieskring het proberen waard? Durven ze het aan? Ervaren ze het als een eerlijker test voor ‘wat leeft’ in de verschillende landsdelen, of net niet? Vinden ze de keuzemogelijkheden groter bij opsplitsing, of net niet? Of willen ze die keuze niet? Een grondwetswijziging over deze kwestie mag zeker niet naïefweg doorgevoerd worden, wel beredeneerd met aandacht voor vele na te streven evenwichten. Een federale kieskring waar niet op voorhand een verdeelsleutel tussen taalgroepen vastgelegd wordt versterkt allicht nog de communautaire logica.
Zo’n kieskring lijkt een noodzakelijke voorwaarde om opnieuw een echt intercommunautaire dialoog te realiseren. Nu kennen we bijna uitsluitend nog politieke debatten binnen de landsdelen. De vraag wordt dan: willen wij met andere landsdelen nog een specifieke dialoog voeren – of mogen de andere landsdelen politiek ‘buitenland’ worden/blijven. [/FONT][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=3][FONT=Verdana]Some are more equal than others[/FONT][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Reagerend op het interview van minister-president Leterme schreef een lezer van de [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Gazet van Antwerpen[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]: ‘Het is de logica zelf dat in een land van 10 miljoen inwoners de ene bevolkingsgroep van 6 miljoen meer in de pap mag brokken dan de andere, zeker als die grootste bevolkingsgroep ook nog de economische motor van dat land is’ (19 augustus 2006). Is dat zo logisch? Een democratie steekt toch genuanceerder in mekaar dan dat, met speciale aandacht voor minderheden – numerieke en financiële – en met correcties om minderheden voldoende inspraak te geven? Vertaald naar Europa zou wat de lezer schrijft betekenen dat Vlamingen en Belgen er nauwelijks een stem hebben. Of dat het rijke Zweden meer ‘in de pap te brokken’ heeft dan het arme Portugal.
We krijgen het met de paplepel meegegeven: rijken hebben meer te zeggen in samenwerkingsverbanden dan armen. We aanvaarden het als een dogma dat de VS meer zeggenschap heeft in de VN dan alle landen van Afrika samen: inspraak in een democratie moet je blijkbaar financieel afdwingen. Onuitgesproken wordt dan vaak bedoeld: de rijken verdienen hun dominantie, want ze werken er hard voor. Nog meer onuitgesproken is er het vooroordeel dat armen hun armoede aan zichzelf te danken hebben, o.a. omdat ze niet hard genoeg werken. Of omdat ze niet beter kunnen.
In een Vlaams misprijzen voor Wallonië speelt ook dit: ze willen het niet wordt gemakkelijk ze kunnen het niet. Ook die verglijding zit in de ironische analyse vervat dat Franstaligen intellectueel niet capabel zouden zijn om Nederlands te leren. Hoe ironisch bedoeld ook, het blijft stereotyperende cafépraat. Dergelijke praat in een Franse nationale krant heeft wel een andere impact dan op café.

Hans1 · 28 augustus 2006, 13:44

Sorry voor de fontjes, maar lees het onderlijnde.

Online · 28 augustus 2006, 14:00

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Het is een stappenpolitiek. Altijd maar straffere en straffere uitspraken. Hitler zei ook niet direct dat hij de Joden wou vergassen.

Ik zeg niet dat de Vlaams-nationalisten het zo ver willen drijven, maar toestanden zoals in ex-Joegoslavië zijn niet uitgesloten.

Inderdaad, ze bestaan al. Ben je al de Vlaamse slachtoffers van het frankskiljoon imperialisme vergeten? Racist minister Demotte weigert nog steeds een MUG-dienst met nederlandstalig personeel te financieren in de regio van Halle. De eerste doden ten gevolge van franskiljone onwil zijn al gevallen.

Online · 28 augustus 2006, 14:49

Rake lezersbrief uit De Standaard.
Voer voor de fransdolle Bub-ers

Racisme?

Groen ! kandidaat Manu Claeys noemt de uitlatingen van de Vlaamse premier een "racistische sneer". Pure laster en eerroof is dat. En intellectueel oneerlijk. Noch Manu Claeys, noch de hysterische Franstalige media en politici hebben de beweringen van Leterme kunnen weerleggen. Geen wonder: uit ULB-onderzoek blijkt dat slechts 17% van de Walen tweetalig NL-FR is. En de conclusie van de Waalse (!) onderzoekers : indien Wallonië wil blijven rekenen op de Vlaamse solidariteit, dan zal het op zijn minst de taal van het Noorden moeten leren. Case closed. Het getuigt ook niet van relativeringsvermogen om zich te beroepen op een "journaliste" als Bénédicte Vaes die meteen een verband zag met de genocide in Rwanda en de burgeroorlog in ex-Joegoslavië. Contre la bêtise, vous savez... Dat België “een historisch ongeluk” is, weet elkeen die de (diplomatieke) geschiedenis kent. Zo verhinderde een Poolse opstand dat de Russische troepen verder oprukten om Koning Willem I bij te staan. Ook hier toont de essayist Claeys dat het hem niet ontbreekt aan vooroordelen en dogma’s, wel aan feitenkennis. Het is roerend hoe Claeys en ook Vera Dua zich zorgen maken over de gevoelens van de Franstaligen. De Groenen zijn ongetwijfeld kampioen boomklimmen, maar je hoort ze niet over de gevoelens van de Vlamingen. Alsof het niet vernederend en beledigend voor de Vlamingen is dat de Franstaligen weigeren de taalwetten toe te passen in Brussel, dat een meerderheid weigert om in de hoofdstad en in Vlaanderen Nederlands te spreken (zodat niet alleen Vlaams-Brabant verder verfranst maar zelfs een oostvlaamse stad als Ninove), dat je in Brusselse ziekenhuizen nog steeds problemen hebt om Nederlandstalige verzorgers te vinden, dat Franstalige politici en sommige troonopvolgers geen of pover Nederlands kennen, dat de Franstaligen weigeren de Vlaamse school in Komen te financieren ondanks de miljardentransfers naar Wallonië… Zoals de Franstalige politici neemt Claeys al te gemakkelijk zijn toevlucht tot demagogie. Voor deze Belgicisten is Vlaamse autonomie en streven naar zelfstandigheid een gruwel. Omdat ze geen inhoudelijke argumenten kunnen vinden, stellen ze elke uiting van Vlaams zelfbewustzijn dan maar gelijk met extremisme, racisme, intolerantie, xenofobie, egoïsme, gebrek aan respect voor mensenrechten, enz, met als triest hoogtepunt de klacht van het extremistische en incivieke FDF tegen Yves Leterme… wegens racisme. Hoe kleiner de Vlaamse MUG, hoe groter de Francofone kanonnen. Het is echter een mayonaise die niet meer pakt, en met elke scheldpartij van Laurette, Isabelle, Olivier en andere Elio’s wordt de Vlaamse afkeer van het Belgisch staatsverband groter, zoals bij de twee volgende verkiezingen zal blijken.

Knuppel · 28 augustus 2006, 15:25

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Sorry voor de fontjes, maar lees het onderlijnde.

Waardeloze tekst.
Hij draait volledig rond een uit zijn verband gerukte uitspraak waarvan bovendien 'toevalling' het belangrijkste deel werd weggelaten: De franstaligen WILLEN geen Nederlands leren.

Maar dat Hans ongegeneerd en halstarrig de Franskiljonse kaart blijft trekken verwondert allang niemand meer.

Pieke · 28 augustus 2006, 15:52

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Online

Het getuigt ook niet van relativeringsvermogen om zich te beroepen op een "journaliste" als Bénédicte Vaes die meteen een verband zag met de genocide in Rwanda en de burgeroorlog in ex-Joegoslavië. Contre la bêtise, vous savez...

Weet ik ineens waar Hans zijne mosterd vandaan haalde. Kan hij nu nog steeds niet zelfstandig denken?

ERLICH · 28 augustus 2006, 16:03

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Het is een stappenpolitiek. Altijd maar straffere en straffere uitspraken. Hitler zei ook niet direct dat hij de Joden wou vergassen.

Ik zeg niet dat de Vlaams-nationalisten het zo ver willen drijven, maar toestanden zoals in ex-Joegoslavië zijn niet uitgesloten.

Hoe
komt het dat jullie zogenaamde democraten geen gelijk kunnen halen altijd wordt verwezen naar Hitler en/of de NSDAP. Is dat mischien omdat de huidige problemene te kort onder jullie neus liggen, of is dat gewoon een poging om mensen te beledigen. De mens is nu intussen al 62 jaar dood, laat hem toch rusten in vrede nietwaar, inplaats van altijd maar pogingen te ondernemen om alle ellende op hem af te schuiven, mischien weet u het nog niet, de boosdoeners van deze tijd zitten in brussel. moet eens proberen in het heden te leven inplaats van in het verleden.

kelt · 28 augustus 2006, 17:01

mo.....verake toch...tssstsstss

Knuppel · 28 augustus 2006, 17:10

Citaat:

misschien weet u het nog niet, de boosdoeners van deze tijd zitten in brussel.

Brussel, waar de boosdoeners van deze tijd zitten en waar Hans alle macht van het unitaire Belgique wil concentreren.

Pieke · 28 augustus 2006, 19:26

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Het is een stappenpolitiek. Altijd maar straffere en straffere uitspraken. Hitler zei ook niet direct dat hij de Joden wou vergassen.

Ik zeg niet dat de Vlaams-nationalisten het zo ver willen drijven, maar toestanden zoals in ex-Joegoslavië zijn niet uitgesloten.

Elke keer er zo hysterisch gereageerd wordt als een vlaming de vinger op de wonde legt, als de waarheid niet gezegd mag worden, zodat er niets gedaan hoeft te worden, dan kan het inderdaad daartoe leiden. Maar ik vrees dat u de verkeerde beweging als toekomstige serven beschouwt

Ambiorix · 28 augustus 2006, 20:13

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Zeno!

Ik ben wel te vinden voor het groene gedachtengoed...behalve hun Belgie-standpunt dan. Als ze zo belgicistisch blijven zal ik er dan ook NOOIT op stemmen, wees gerust.

²

Ambiorix · 28 augustus 2006, 20:15

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Het is een stappenpolitiek. Altijd maar straffere en straffere uitspraken. Hitler zei ook niet direct dat hij de Joden wou vergassen.
.

*zucht*
we krijgen maar niet genoeg van die man hé

Jong N-VA'er · 28 augustus 2006, 23:43

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Mooi artikel in DS van dit weekend van de hand van iemand van Groen. De B.U.B. treedt die man volmondig bij. Leterme heeft overdreven en volhardt in de boosheid.

Dit was nationalisme van z'n gemeenste soort in de stijl van Radio Mille Collines en de beulen van ex-Joegoslavië.

Dat worden massaslachtingen in Wallonië en Brussel?

28 augustus 2006, 13:37	#28
Hans1 Banneling Geregistreerd: 10 maart 2003 Locatie: BELGIE - BELGIQUE - BELGIEN - BELGIUM Berichten: 15.869	Hier is ie dan. Prachttekst. Sollicitatie voor een niet-kandidatuur Volstaan arrogantie en boekhoudkunde om het premierschap af te dwingen? 25 augustus 2006 [/FONT][/SIZE][/FONT] [FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]In een interview met de Franse krant [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Libération[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana] (17 augustus 2006) wees Vlaams minister-president Leterme op ‘de moeilijkheden van de Franstalige leiders om vlot Nederlands te praten’. Hij merkte ook op dat de Franstaligen in de faciliteitengemeenten rond Brussel blijkbaar niet over de intellectuele capaciteiten beschikken om Nederlands te leren ([/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]apparemment les francophones ne sont pas en état intellectuel d'apprendre le néerlandais[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]). Ironie natuurlijk, dat verwijt van domheid. Maar Franstalig België reageerde er wel eensgezind furieus op. Het tegendeel zou raar zijn: vele Franstalige landgenoten voelen zich beledigd – vooral zij die wel Nederlands leerden, daar profijt uit halen (in Brussel zitten de Vlaamse scholen vol Franstaligen) en van Vlaanderen houden. Zo iemand is Benedict Vaes, journaliste bij [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Le Soir[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]. Enkele weken geleden verbleef ze op uitnodiging van [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Gazet van Antwerpen[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana] nog in de Scheldestad. Haar reportage werd net geen lofzang op stad en regio. In een edito noemt ze de uitspraak van de minister-president nu ‘arrogant’ en ‘kwetsend voor hen die, steeds talrijker, taalcursussen volgen en hun kinderen naar een taalbad sturen’ (18 augustus). Ze vermeldt toppolitici als Rudy Demotte, Didier Reynders of Armand de Decker die geen les in tweetaligheid te krijgen hebben, ‘in tegenstelling tot bepaalde Vlaamse ministers uit de federale regering’. Voor haar kan Leterme niet langer eerste minister worden, want hij overschreed een grens. Niet alleen omdat hij beledigde, maar ook en vooral om wat in zijn minder ironische uitspraken uit het interview doorklinkt. De Vlaamse nummer één ziet geen meerwaarde in separatisme ‘op korte termijn’ en vindt dat ‘de noodzaak aan een federale regering verschuift naar het tweede plan als het op de belangen van Vlaanderen aankomt’ ([/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]la nécessité d'avoir un gouvernement fédéral passe au second plan par rapport aux intérêts de la Flandre[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]). Samengevoegd zijn beide meningen niet van die aard om in Wallonië vertrouwen te wekken. Ze vormen een zachte variant op het ‘België barst’. [/FONT][/SIZE][/FONT] [FONT=Verdana][SIZE=3][FONT=Verdana]Niet alles wat kwetst is de waarheid[/FONT][/SIZE][/FONT] [FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Uit peilingen blijkt dat tachtig procent van de Vlamingen het eens is met wat de minister-president in het interview zei. Zij begrijpen de heisa van de Franstaligen niet, of vermoeden er politiek opportunisme achter. Dat was ook de teneur in de meeste Vlaamse krantencommentaren: de waarheid kwetst. ‘Het kan geen kwaad dat Leterme nog eens rustig op de feiten heeft gewezen,’ vond Bart Sturtewagen ([/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]De Standaard[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana], 19 augustus). Was dat laatste maar waar. Nog meer dan door de politieke boodschap van de minister-president was hoofdredactrice Béatrice Delvaux van [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Le Soir* [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]geshockeerd door ‘de vernederende toon die hij aanslaat.’ Diezelfde Delvaux had vorig jaar aan [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]De Morgen [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]al uitgelegd dat de Franstaligen het beu zijn om continu afgeschilderd te worden als profiteurs die een efficiënt bestuur van het land in de weg staan: ‘de minachting door de Vlamingen voelen wij heel hard aan’ (5 februari 2005). Getuigt Franstalige landgenoten met een racistische sneer beledigen in een buitenlandse krant van een grote intellectuele capaciteit? Niet echt, maar het wordt door vele Vlamingen blijkbaar wel als een geoorloofde houding ervaren in de communautaire dialoog. Mogelijk gevoed door een vorm van historisch revanchisme (vroeger waren het immers de Vlamingen die vernederd werden door een Franstalige bourgeoisie) zijn vele Vlaamse politici laatdunkendheid jegens het andere landsdeel als legitiem gaan beschouwen – ze doen eraan mee of bewaren het stilzwijgen wanneer anderen zich eraan wagen. De overgrote meerderheid van de Vlaamse politici ‘zit helemaal in het spoor van de minister-president’, wist Yves Desmet ([/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]De Morgen [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana], 19 augustus). Geen enkele Vlaamse partij nam openlijk afstand van ook maar één uitspraak in het interview, merkte Dirk Castrel op, want ‘dat zou een strategische blunder zijn, zo kort voor de verkiezingen’ ([/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Gazet van Antwerpen[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana], 19 augustus).* [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]De ruimte voor dialoog wordt blijkbaar steeds kleiner, die voor het rollen van de spierballen groter. ‘Dat de Franstaligen zo op hun teen getrapt zijn, bewijst alleen maar het gelijk van Yves Leterme,’ schreef een lezer van de [/FONT][/SIZE][/FONT]*[FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Gazet van Antwerpen*[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana] (19 augustus). Met dergelijke uitspraken stopt zelfs elke dialoog.[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana] Dit soort logica getuigt van een gebrek aan inlevingsvermogen waarmee ook aanrandingen worden goedgepraat: elke reactie bevestigt er het gelijk van de agressor. Als ‘met de fanfare voorop lopen’ (= op voorhand hoge minimumeisen stellen) af te raden valt wanneer je in een onderhandelingslogica stapt, waarom is met de artillerie voorop lopen dan wel een aanrader? Is het omdat een toename van intolerantie electoraal lonend blijkt in een Vlaanderen dat het streven naar meer autonomie misschien verwart met een verlangen naar meer homogeniteit?[/FONT][/SIZE][/FONT] [FONT=Verdana][SIZE=3][FONT=Verdana]Boekhoudkunde[/FONT][/SIZE][/FONT] [FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]In Belgisch verband is het netto resultaat van dit soort non-dialoog alvast negatief, en misschien is dat wel de bedoeling:[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana] [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]1[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]. Franstalig België gaat zich nog stugger opstellen bij onderhandelingen, met draagvlak hiervoor bij pers en publiek. De polarisering vergroot, de stellingen verharden, de kloof wordt alweer wat dieper. Voor wie nog gelooft in een Belgisch staatsverband is het stigmatiseren van anderstalige landgenoten het tegendeel van goed bestuur. [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]2[/FONT][/SIZE][/FONT]*[FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]. In Wallonië wordt het beeld bevestigd van een Vlaanderen waar extremisme en separatisme de dominante onderstromen zijn. De voorzitter van de Jeunes cdH vreesde ‘dat er een uitgekiende strategie achter schuilt om een deel van de extreem rechtse kiezers aan te halen’. ‘De maskers vallen,’ schreef Paul Masson in La Dernière Heure. Dergelijke oprispingen worden nog gevoed door de opmerking van de Vlaamse minister-president dat België een historisch ongeluk is ([/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]née d'un accident de l'histoire[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]). Wat vroeger slechts geopperd werd aan de Vlaams-nationalistische rechterzijde blijkt ineens gedachtengoed van het politieke centrum te zijn. [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]3.[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana] In het buitenland wordt een al rudimentair beeld van België nóg clichématiger. Waarom exporteerde de minister-president zijn communautair jennen? In de berichtgeving over het interview en de reacties erop gaan de nuances al helemaal verloren. [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]The Daily Telegraph[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana] had het over een ‘francofobe Leterme’ die hooghartig en boers is. [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]4[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]. Aan Franstalig België én het buitenland vertelde de leider van een landsdeel dat zijn land niet veel meer is dan een koning, wat voetbal en enkele bieren. Hij vindt dit niet jammer, want voor hem heeft België geen waarde op zich. Wel haar instellingen die ten dienste van het volk staan. Je vraagt je af waarover nog communautair onderhandeld moet worden in 2007. Over dat bier en het voetbal? [/FONT][/SIZE][/FONT] [FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]De minister-president staat in Vlaanderen bekend als een pragmatisch bestuurder, niet als een voluntarist. In Vlaanderen wekt [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][FONT=Verdana]zijn boekhoudkundige relatie met het land België* [/FONT][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]verwachtingen binnen kringen die maximale Vlaamse autonomie nastreven. Daar wordt in toenemende mate moord en brand geschreeuwd over een Wallonië dat Vlaanderen in het economische moeras meezuigt. Telkenjare blijkt intussen uit internationale statistieken dat de Vlaming bij de rijkste mensen ter wereld blijft behoren. Enkele dagen geleden nog was er het bericht dat de Antwerpse haven vorig jaar met 5 procent groeide, tegenover 1 procent voor Rotterdam. Wie zuigt Rotterdam in het moeras? Hoeveel rijker willen we eigenlijk worden? Zij die België wel waardevol vinden en van daaruit willen vertrekken huiveren van het boekhoudkundige startpunt. Boekhoudkunde kan misschien volstaan om Vlaanderen te besturen, weten ze, maar niet om België bijeen te houden. Voor hen komt deze Vlaamse minister-president niet in aanmerking voor de job van eerste minister. Al zou hij misschien wel letterlijk de ultieme premier van België kunnen worden, want een regeringsleider met een dergelijk zwak geloof in het bestaan van zijn eigen land is toch helemaal surrealistisch?[/FONT][/SIZE][/FONT] [FONT=Verdana][SIZE=3][FONT=Verdana]Nationale kieskring[/FONT][/SIZE][/FONT]** [FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Is er dan geen ongelijkmatige economische ontwikkeling? Zijn de financiële transfers van Vlaanderen naar Wallonië een verzinsel? Neen. Die transfers zijn er al sinds het ontstaan van België en zelden gingen ze in noordwaartse richting. Daarover moet blijvend gepraat worden, net zoals over de taalfaciliteiten. De vraag is: binnen welk verband? Het enig mogelijke niveau om dat te doen is het federale niveau, en daar situeert zich het werkelijke probleem van België als een politieke natie. Op dat bestuursniveau heerst namelijk een democratisch deficit: Kamer, Senaat en regering worden bevolkt door gewestelijk verkozen politici die geen politieke verantwoording moeten afleggen aan het hele volk. Waalse en Vlaamse kiezers moeten zich noodgedwongen beperken tot verbaal geweld, wanneer ze malcontent zijn over de handelswijze van politici uit de andere helft van het land. Bij verkiezingen kunnen ze hen daar niet rechtstreeks op afrekenen. Eventuele frustratie kunnen alleen in het eigen landsdeel in stemgedrag worden omgezet, waardoor het communautaire een onevenredig groot gewicht krijgt op alle verkiezingsniveaus, behalve op het niveau waar het werkelijk zou moeten wegen. In ons nationale kiessysteem zit de desintegratie van het land ingebakken. ‘[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Le fédéralisme belge n’est pas un modèle de cohabitation, mais plutôt de dissociation[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana],’ merkte politicoloog Lieven de Winter vorig jaar terecht op in Le Monde Diplomatique (juni 2005): ons soort federalisme is geen model van samengaan, wel van ontbinding. Onderlinge solidariteit en een performante democratie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden: het een kan niet zonder het ander. Ook binnen Vlaanderen zijn er verschillende economische snelheden, net zoals binnen provincies en steden. Maar op die bestuursniveaus is een democratische correctie wél mogelijk: de houding van politieke leiders (de beheerders van de collectieve portemonnee) kan via het stemhokje beïnvloed worden. Om tot een echte federale democratie te komen is er nood aan één nationale kieskring. Anders dreigt oplopende spanning tussen het federale bestuursniveau en de aan macht en zelfvertrouwen winnende regionale regeringsniveaus, eindigend in onbestuurbaarheid. Wie politieke verantwoording moet afleggen aan alle Belgen zal minder geneigd zijn om een deel ervan op een gemakkelijke manier te diaboliseren en zal daarentegen pogingen doen om een echt federaal programma voor te leggen, focussend op het gemeenschappelijk belang. Deze nieuwe stap in de complexe bestuurlijke geschiedenis van ons land hoeft overigens geen terugkeer in te luiden naar het vroegere unitarisme. De voorbije jaren lanceerden academici (de Paviagroep) en politici voorstellen om zo’n nationale kieskring in het leven te roepen. In maart 2005 dienden de senatoren Isabelle Durant en Josy Dubié een wetsvoorstel in om de grondwet in functie daarvan te herzien: voortaan zou een kwart van alle Kamerleden verkozen moeten worden in één nationale kieskring, door alle kiezers samen dus. Het huidige Belgische federalisme werkt de verdamping van de Belgische identiteit in de hand. Wie België bijeen wil houden – bijvoorbeeld een kandidaat-premier – moet daarop focussen en niet op de beperkingen van het verbale geweld over-en-weer. Zoniet halen de separatisten het met de vinger in de neus en is er over afzienbare tijd effectief geen België meer, ondanks de vele Belgen. Niet realistisch zo’n nationale kieskring, wordt vaak gezegd. Geen draagvlak voor in Vlaanderen. De centrifugale krachten wegen er steeds zwaarder door. Zelfs de minister-president zegt nu dat het land een historisch accident is. Geen enkele grens was ooit voorbestemd, elk land ontstaat uit historische accidenten, elk land is een constructie en had er ook anders kunnen uitzien. Historische accidenten zijn mensenwerk, zoals ook de bestuurlijke organisatie dat is. De Vlamingen slaagden erin om het Nederlands als dominante taal te installeren in hun bestuur, hun onderwijs, hun bedrijfsleven. Ooit was dat geen realiteit, wel een doelstelling. Om de realiteit te veranderen diende gemobiliseerd, een bestaande evolutie doorbroken, een politiek draagvlak gezocht, strijd geleverd. De vraag is waarvoor Vlaamse Belgen vandaag strijd leveren willen. Vinden ze een nationale kieskring het proberen waard? Durven ze het aan? Ervaren ze het als een eerlijker test voor ‘wat leeft’ in de verschillende landsdelen, of net niet? Vinden ze de keuzemogelijkheden groter bij opsplitsing, of net niet? Of willen ze die keuze niet? Een grondwetswijziging over deze kwestie mag zeker niet naïefweg doorgevoerd worden, wel beredeneerd met aandacht voor vele na te streven evenwichten. Een federale kieskring waar niet op voorhand een verdeelsleutel tussen taalgroepen vastgelegd wordt versterkt allicht nog de communautaire logica. Zo’n kieskring lijkt een noodzakelijke voorwaarde om opnieuw een echt intercommunautaire dialoog te realiseren. Nu kennen we bijna uitsluitend nog politieke debatten binnen de landsdelen. De vraag wordt dan: willen wij met andere landsdelen nog een specifieke dialoog voeren – of mogen de andere landsdelen politiek ‘buitenland’ worden/blijven. [/FONT][/SIZE][/FONT] [FONT=Verdana][SIZE=3][FONT=Verdana]Some are more equal than others[/FONT][/SIZE][/FONT] [FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Reagerend op het interview van minister-president Leterme schreef een lezer van de [/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]Gazet van Antwerpen[/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Verdana]: ‘Het is de logica zelf dat in een land van 10 miljoen inwoners de ene bevolkingsgroep van 6 miljoen meer in de pap mag brokken dan de andere, zeker als die grootste bevolkingsgroep ook nog de economische motor van dat land is’ (19 augustus 2006). Is dat zo logisch? Een democratie steekt toch genuanceerder in mekaar dan dat, met speciale aandacht voor minderheden – numerieke en financiële – en met correcties om minderheden voldoende inspraak te geven? Vertaald naar Europa zou wat de lezer schrijft betekenen dat Vlamingen en Belgen er nauwelijks een stem hebben. Of dat het rijke Zweden meer ‘in de pap te brokken’ heeft dan het arme Portugal. We krijgen het met de paplepel meegegeven: rijken hebben meer te zeggen in samenwerkingsverbanden dan armen. We aanvaarden het als een dogma dat de VS meer zeggenschap heeft in de VN dan alle landen van Afrika samen: inspraak in een democratie moet je blijkbaar financieel afdwingen. Onuitgesproken wordt dan vaak bedoeld: de rijken verdienen hun dominantie, want ze werken er hard voor. Nog meer onuitgesproken is er het vooroordeel dat armen hun armoede aan zichzelf te danken hebben, o.a. omdat ze niet hard genoeg werken. Of omdat ze niet beter kunnen. In een Vlaams misprijzen voor Wallonië speelt ook dit: ze willen het niet wordt gemakkelijk ze kunnen het niet. Ook die verglijding zit in de ironische analyse vervat dat Franstaligen intellectueel niet capabel zouden zijn om Nederlands te leren. Hoe ironisch bedoeld ook, het blijft stereotyperende cafépraat. Dergelijke praat in een Franse nationale krant heeft wel een andere impact dan op café. Laatst gewijzigd door Hans1 : 28 augustus 2006 om 13:44.

28 augustus 2006, 13:44	#29
Hans1 Banneling Geregistreerd: 10 maart 2003 Locatie: BELGIE - BELGIQUE - BELGIEN - BELGIUM Berichten: 15.869	Sorry voor de fontjes, maar lees het onderlijnde.

28 augustus 2006, 14:49	#31
Online Banneling Geregistreerd: 25 augustus 2006 Berichten: 8.192	Rake lezersbrief uit De Standaard. Voer voor de fransdolle Bub-ers Racisme? Groen ! kandidaat Manu Claeys noemt de uitlatingen van de Vlaamse premier een "racistische sneer". Pure laster en eerroof is dat. En intellectueel oneerlijk. Noch Manu Claeys, noch de hysterische Franstalige media en politici hebben de beweringen van Leterme kunnen weerleggen. Geen wonder: uit ULB-onderzoek blijkt dat slechts 17% van de Walen tweetalig NL-FR is. En de conclusie van de Waalse (!) onderzoekers : indien Wallonië wil blijven rekenen op de Vlaamse solidariteit, dan zal het op zijn minst de taal van het Noorden moeten leren. Case closed. Het getuigt ook niet van relativeringsvermogen om zich te beroepen op een "journaliste" als Bénédicte Vaes die meteen een verband zag met de genocide in Rwanda en de burgeroorlog in ex-Joegoslavië. Contre la bêtise, vous savez... Dat België “een historisch ongeluk” is, weet elkeen die de (diplomatieke) geschiedenis kent. Zo verhinderde een Poolse opstand dat de Russische troepen verder oprukten om Koning Willem I bij te staan. Ook hier toont de essayist Claeys dat het hem niet ontbreekt aan vooroordelen en dogma’s, wel aan feitenkennis. Het is roerend hoe Claeys en ook Vera Dua zich zorgen maken over de gevoelens van de Franstaligen. De Groenen zijn ongetwijfeld kampioen boomklimmen, maar je hoort ze niet over de gevoelens van de Vlamingen. Alsof het niet vernederend en beledigend voor de Vlamingen is dat de Franstaligen weigeren de taalwetten toe te passen in Brussel, dat een meerderheid weigert om in de hoofdstad en in Vlaanderen Nederlands te spreken (zodat niet alleen Vlaams-Brabant verder verfranst maar zelfs een oostvlaamse stad als Ninove), dat je in Brusselse ziekenhuizen nog steeds problemen hebt om Nederlandstalige verzorgers te vinden, dat Franstalige politici en sommige troonopvolgers geen of pover Nederlands kennen, dat de Franstaligen weigeren de Vlaamse school in Komen te financieren ondanks de miljardentransfers naar Wallonië… Zoals de Franstalige politici neemt Claeys al te gemakkelijk zijn toevlucht tot demagogie. Voor deze Belgicisten is Vlaamse autonomie en streven naar zelfstandigheid een gruwel. Omdat ze geen inhoudelijke argumenten kunnen vinden, stellen ze elke uiting van Vlaams zelfbewustzijn dan maar gelijk met extremisme, racisme, intolerantie, xenofobie, egoïsme, gebrek aan respect voor mensenrechten, enz, met als triest hoogtepunt de klacht van het extremistische en incivieke FDF tegen Yves Leterme… wegens racisme. Hoe kleiner de Vlaamse MUG, hoe groter de Francofone kanonnen. Het is echter een mayonaise die niet meer pakt, en met elke scheldpartij van Laurette, Isabelle, Olivier en andere Elio’s wordt de Vlaamse afkeer van het Belgisch staatsverband groter, zoals bij de twee volgende verkiezingen zal blijken.

28 augustus 2006, 17:01	#35
kelt Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 juli 2004 Berichten: 35.679	mo.....verake toch...tssstsstss