Jean Marie De Decker uit VLD gezet: VB slapend rijk?

[Desiderius]

Allez, als Dedecker d�*t niet heeft zien aankomen toen men hem vroeg om de lijst te duwen in Oostende ... Coveliers waarschuwde hem bij z'n vertrek dat zijn dagen bij de VLD na 8 oktober geteld waren, maar JMD voelde zich sterk in de krabbenmand die de VLD is.

Ik ben héél benieuwd wat JMD gaat doen: hij kan op zeker spelen en zich verbinden aan het VB om zo senatorke te kunnen blijven spelen. Of hij kan het grote avontuur aangaan en hetzij zelf of in tandem met Coveliers een vliegende start maken met een donkerblauwe partij. Niet vergeten dat het er naar uitziet dat de politiek na de komende parlementsverkiezingen nog een stuk verder gepolariseerd zal worden en dat ook een piepkleine fractie in de Kamer een groot verschil kan maken. (remember R.O.S.S.E.M. ?? Niemand dacht toen dat die lijst ooit zeteltjes in de Kamer zou kunnen veroveren)

Hoe het ook zij: de VLD zal er geen gemakkelijke klant aan hebben.

[Daphne]

De VLD wordt teruggebracht naar de proporties van de voormalige PVV. De traditionele PVV-ers (bedrijfsleiders, renteniers, franskiljons, grondbezitters, establishment) blijven over. De VLD als volkspartij heeft gefaald, of was het een doodgeboren kind?
Die horde nouveau-riches (rijkgefraudeerde middenstand) en hun meelopers/lakeien die de kortstondige bloei van de VLD mogelijk maakten, haken opnieuw af. Hun invulling van het liberalisme (: "de wetten gelden voor de anderen maar niet voor mij" - i.v.m. fiscaliteit, verkeer, zwartwerk) lag van in het begin moeilijk bij de oude garde. Terecht trouwens: zo'n ingesteldheid heeft met de liberale ideologie niets maar dan ook niets te maken.

[Rene Artois]

Oorspronkelijk geplaatst door ilfalco

Ze hebebn zelfs niet gedreigd met het doorbreken van het cordon of een minderheidsregering of het opblazen van de brusselse regering NIETS.
Men heeft zijn beloftes totaal gebroken.

Het is niet de taak van de N-VA om het VB uit het isolement te halen. Ze zitten trouwens niet in de Brusselse regering dus ze hebben daar niks te dreigen. Het valt op dat de N-VA het favoriete doelwit van het VB blijft.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Rene Artois

Het is niet de taak van de N-VA om het VB uit het isolement te halen. Ze zitten trouwens niet in de Brusselse regering dus ze hebben daar niks te dreigen. Het valt op dat de N-VA het favoriete doelwit van het VB blijft.

Het lijkt me een logische bitterheid. Er liggen heel veel stemmen klaar aan VB-kant. Een opening tussen VB en N-VA zou een front van jewelste zijn voor Vlaamse onafhankelijkheid. De N-VA zit intussen in de Vlaamse regering en intussen ook in het gemeentebestuur van heel wat gemeenten. Het is het moment om lokaal wat deuren open te zetten (al hoeft dat niet meteen schepenzetels te betekenen) qua samenwerking. De partijtoppen staan staan steeds in de spotlights... de lokale afdelingen niet zozeer. In Wetteren heeft men getoond dat ze kunnen samenwerken. Tijd voor de rest van het land.

[Jazeker]

VLD rekent af met Dedecker



Jean-Marie Dedecker praat vandaag met Vlott-voorzitter Hugo Coveliers over zijn politieke toekomst.



,,Tot mijn grote spijt moet ik vaststellen dat Jean-Marie Dedecker zich de voorbije dagen heeft laten zien als een onverbeterlijke ruziemaker en nestbevuiler'', zei VLD-voorzitter Bart Somers gisteravond na het VLD-partijbestuur. ,,Zijn persoonlijke aanvallen op onze lokale lijsttrekker, Bart Tommelein, hebben ons opnieuw zware schade toegebracht. Voor mij is de maat vol. Ik kan hem niet langer beschouwen als een partijgenoot.'' Somers kreeg de unanieme steun van het partijbestuur om de uitzettingsprocedure tegen Dedecker in te zetten.

,,Dit is de kroniek van een aangekondigd ontslag'', brieste Dedecker eerder op de dag toen bleek dat de VLD hem uit de partij wou zetten. De defenestratie van de senator uit Oostende was inderdaad al dikwijls voorspeld.

Dedecker was met zijn aanhoudende scherpe kritiek op SP.A en zijn voorzitter Johan Vande Lanotte een storende factor geworden in het paarse huishouden. In Oostende stond Dedecker een coalitie met de VLD zelfs in de weg. Op 8 oktober bleek bovendien dat de kiezer het aanhoudende geruzie niet apprecieert. Meer nog, premier Guy Verhofstadt (VLD) en VLD-voorzitter Bart Somers hielden stand in Gent en Mechelen, terwijl Dedecker in Oostende de volstrekte meerderheid aan zijn aartsvijand Vande Lanotte moest laten.

Onmiddellijk na de verkiezingen liet Somers al weten dat Dedecker een toontje lager moesten zingen. De VLD-voorzitter heeft het eerste incident aangegrepen om hem ook uit de partij te laten zetten.

,,Ik heb mijn dienst als stemmenkanon gedaan, en nu word ik door de voorzitter bij het groot huisvuil gezet'', reageerde Dedecker. ,,Schitterend toch. Ik word buiten gegooid omdat ik mijn mandaat wil opnemen in de gemeenteraad waarvoor ik verkozen ben met bijna drieduizend stemmen. Ik heb toch het recht om in de gemeenteraad te gaan zitten, of niet?''

Dedecker heeft al plannen voor zijn toekomst, maar wil daar nog niets over kwijt. Vandaag praat hij met Hugo Coveliers, die net als hij uit de VLD is gezet en intussen met Vlott een kartel is aangegaan met Vlaams Belang. Coveliers heet Dedecker in een opiniestuk in De Standaard alvast welkom in zijn partij.

Volgens Dedecker mag uit het gesprek niets worden afgeleid. Hij laat tussen de regels verstaan dat hij misschien wel een eigen partij begint. ,,Jullie praten altijd over een andere partij, ik liever over een eigen partij.''

De jongste jaren verloor de VLD verscheidene politici van haar rechterzijde. Onder hen, behalve Dedecker, Hugo Coveliers, Ward Beysen en Leo Goovaerts. Somers wil niet besluiten dat de VLD linkser wordt. ,,We worden meer een liberale en eensgezinde partij, een die verkiezingen wint en niet verliest.''

Somers wil niet besluiten dat de VLD linkser wordt, maar eigenlijk hebben ze nog 1 rechts boegbeeld en dat is koningslaarzenlikker Decroo. De rest van het team kon evengoed Spirit of SP.a heten. Wat een afgang.

[La Chunga]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Niet vergeten dat het er naar uitziet dat de politiek na de komende parlementsverkiezingen nog een stuk verder gepolariseerd zal worden en dat ook een piepkleine fractie in de Kamer een groot verschil kan maken. (remember R.O.S.S.E.M. ?? Niemand dacht toen dat die lijst ooit zeteltjes in de Kamer zou kunnen veroveren)

Juist! Alleen omwille van dit feit overweeg ik om VLOTT te stemmen, weliswaar zolang ze niet in kartel met VB opkomen.

Trouwens, omdat je over R.O.S.S.E.M. begint wil ik hieronder een stuk aanhalen (evenwel off topic maar ik kan het niet laten) dat ik schreef in 1999 voor een politieke discussiegroep waartoe ik behoorde.
Niet verschieten...

Het politiek belang van de R.O.S.S.E.M-beweging

Het begon toen we met de studentenclub besloten een Moneytron-fuif te organiseren. Het was de periode waarin Jean-Pierre van Rossem in de belangstelling stond als beursgoeroe, eigenaar van een Formule I-renstal en multimiljardair. Zijn persoonlijkheid maakte indruk op jongeren.
Ook al was hij - wat men noemde - een overjaarse hippie en een pak ouder dan de meeste mensen die hij aansprak; hij had iets wat jeugdig denken en doen beïnvloedde, niet in het minst zijn marginaal voorkomen.
Toen de fuif uiteindelijk doorging was zijn zakelijk imperium als een zeepbel uit elkaar gespat, maar dat kon de pret niet bederven. Iedereen geloofde dat dit een netjes uitgekiend intrige was waarmee hij alle gevestigde waarden in hun ondergoed zou zetten. Hij kon op blijvende sympathie rekenen.
Genietend van zijn populariteit en met de wetenschap dat zijn zakelijke carrière voorgoed voorbij was, moest hij het over een andere boei gooien, wilde hij de op hem gevestigde aandacht behouden. Een aandacht waar hij overduidelijk van genoot. Wat was makkelijker dan in de politiek stappen?
Gezien zijn populariteit was succes verzekerd, dat wist hij beter dan wie ook.
Op de Moneytron-fuif hadden we het over zijn politieke ambities. Het was een geanimeerd gesprek. Niet veel meer dan ondoordachte fantasiekronkels. Van het één kwam het ander en na het nuttigen van veel drank, stond ik luidkeels te roepen dat ik zonder probleem kon infiltreren in die beweging, een plaats op een lijst bemachtigen én invloed op de organisatie zou kunnen uitoefenen. Het liep uit op een weddenschap waarbij de vierendertig resterende aanwezigen me elk duizend frank zouden betalen mocht ik slagen.

Enige dagen nadien liet ik in een gemotiveerde brief aan Jean-Pierre Van Rossem weten dat ik interesse had om mee te werken aan zijn project. Een week later had ik hierover in het vroegere Moneytron-hoofdkwartier in Antwerpen een gesprek.
Ik volgde de politiek intensief sedert het vermaarde Sint-Annabesparingsplan en mijn politieke studies, die op hun einde liepen, verschaften een pak theoretische kennis.
De politieke wereld die ik percipieerde nam beslissingen tussen pot en pint en 'inhoudelijke' debatten waren niets meer dan welles-nietespelletjes tussen meerderheid en oppositie. Dat was trouwens wat me het meest irriteerde aan politiek. Het was een inhoudloze voorstelling waarin een beperkt aantal protagonisten en antagonisten over de hoofden van de mensen maatschappelijke beslissingen namen die dikwijls ver van de realiteit stonden. De zogenaamde 'kloof tussen burger en politiek'.
Jean-Pierre Van Rossem verstond de kunst hierop in te spelen als een natuurlijk volksmenner. Hij focuste de aandacht van de menigte op de politieke klasse - die hij nog wereldvreemder deed overkomen dan die al was - én profileerde zich als counter voor het extreemrechts gevaar dat hij vòòr eender welke politicus van betekenis had ontwaard.
Dit is meteen het eerste, politieke belang van de R.O.S.S.E.M-beweging: deze beweging profileerde zich als eerste expliciet tégen het Vlaams Blok toen alle andere partijen deze partij weglachten.
Jean-Pierre Van Rossem bleek begin jaren negentig politiek begaafder dan de meeste politici als het aankwam op het aanvoelen van wat bij de bevolking omging. Andere partijen leefden nog in een verleden waarin politiek een spel was van economische cijfers en statistieken waarvan de bevolking niks verstond. Hij had het onder andere over institutionele disfuncties bij de overheid die de bevolking frustreerden.

Toen ik enkele chaotische bijeenkomsten van de beweging had bijgewoond, stelde ik vast dat tachtig tot negentig procent van de Rossem-sympathisanten niet bezig was met maatschappelijk denken. Ze wilden in de buurt van Jéépéé zijn - zo noemde men hem - om hun pseudogoddelijke goeroe alle eer te bewijzen in ondoordachte devotie. Slechts een kleine minderheid - waartoe ik omwille van mijn weddenschap moest toe behoren - was inhoudelijk en organisatorisch begaan met de beweging. De stichter van de beweging kende dit zwak punt, maar zijn enige bedoeling was - volgens mij althans - een zetel te veroveren in de Kamer van Volksvertegenwoordigers om te kunnen genieten van de parlementaire onschendbaarheid. Dit zou hem tijd geven een verdediging voor te bereiden tegen de stormloop die justitie tegen hem voorbereidde. De aanval kwam er nog voor de verkiezingen, maar justitie moest haar offensief vroegtijdig staken. De afrekening later was voor Van Rossem des te harder.
Dit vermoedelijke misbruik kon me niet echt schelen, integendeel, ik vond het best grappig. Het belangrijkste was mijn 'missie' en daarom schreef ik - nadat Van Rossem op een meeting een organigram voorstelde - een volgens mij verbeterde versie van de organisatiestructuur.
Na enige dagen kreeg ik telefoon en vroeg hij me die vernieuwde structuur uiteen te zetten voor wat de vergadering van provinciale coördinatoren was. Dit was het hoogste, organisatorisch college van de Rossem-beweging. Unaniem keurden ze de volgens hen zeer verbeterde werkingsstructuur goed. Niet omdat ze daar grondig over hadden nagedacht. Wel neen, ze vonden het goed omdat Van Rossem die naast mij zat tijdens mijn uiteenzetting te kennen gaf dat ze beter was. Ik vond het grappig toen ik na die vergadering tot de vaststelling kwam dat het tweede punt van mijn 'missie' was volbracht.
Diezelfde dag gingen we ergens in Antwerpen iets eten en kreeg ik een plaats op de lijst binnen het kiesarrondissement waar ik woonde aangeboden - zonder hier ook maar enig moment op te alluderen. Na enige, geveinzde aarzeling stemde ik toe, maar enkel op een plaats die onverkiesbaar was. Mijn derde missiepunt was wel bereikt, maar goesting om campagne te gaan voeren had ik niet en een hoge plaats opeisen zou eenvoudigweg oneerlijk zijn geweest.

Ik ben de beweging blijven volgen en woonde nog enkele meetings bij. Al gauw kwam ik tot de vaststelling dat deze beweging nooit in stand kon worden gehouden omdat er geen organisatorisch, sterk leiderschap bestond. Jean-Pierre Van Rossem was het uithangbord en de ideoloog maar organisatorisch zou ik hem omschrijven als - zacht uitgedrukt - een ramp.

Ondanks de korte duur van dit politiek avontuur dat me vierendertigduizend frank opbracht - een bedrag dat tijdens mijn latere militaire dienstplicht meer dan welkom was - vond ik het een zeer verhelderende ervaring. Ik had uiteindelijk - evenwel onrechtstreeks - meegewerkt aan het blootleggen van de kloof tussen kiezer en politiek.
Dat is meteen het tweede, politieke belang van de Rossem-beweging: het aanklagen van de wereldvreemdheid van de politieke klasse en hun gebrekkige voeling met de verzuchtingen van de bevolking.
Het mag uiteindelijk aan deze beweging - en meer specifiek aan de oprichter ervan, wat ook zijn diepere motieven waren - worden toegeschreven dat politici begonnen nadenken over wat politiek bedrijven werkelijk is en dat ze zochten naar mogelijkheden om de beruchte kloof te dichten. Iets waar ze tot op heden nog steeds niet in slaagden ondanks de momentele, actuele 'politieke vernieuwing' en 'politieke herverkaveling'.

Binnen mijn verhalende analyse van hierboven is bijvoorbeeld het doorgaan van de 'Witte Mars' niet echt relevant wegens gebrek aan stichtend karakter. Als katalysator voor een - weliswaar beperkte - politieke vernieuwing, diende die mars haar doel, maar toen ik in Joegoslavië hoorde van het doorgaan ervan, beweerde ik in mijn eerste brief reeds dat het ging om een collectieve, emotionele impuls. Niet om een gedachte waaruit visies zouden voortkomen die diepgaande, maatschappelijke veranderingen zouden te weeg brengen. Impulsen hebben een tijdelijk karakter en dat bleek reeds één jaar later tijdens de tweede witte mars.

Het belangrijkste probleem dat aan de oorzaak ligt van de ontevredenheid bij de bevolking werd echter nog niet aangepakt. Deze oorzaak wil ik kort aanduiden door het citeren van een passage uit mijn vorige bijdrage van vier maand terug:
"...Laat ik duidelijk stellen dat mijn principiële visie op de politieke organisatie van een samenleving niet democratisch is. Geenszins ben ik voorstander van een dictatoriale samenleving met onverdraagzaam karakter. Ik bedoel dat ik het idyllisch model van het platonisch wachterschap als meest rationele beschouw om te komen tot een overheidspolitiek die uitsluitend in het teken van het algemeen belang staat. Een bevolking zou haar platonische wachters kunnen aanduiden, maar hoelang zouden die mensen kunnen weerstaan aan de verleiding van de macht?
Daarom en alleen daarom accepteer ik - weliswaar met een zekere weerzin - democratie als meest aangewezen politieke organisatie voor een samenleving. Omwille van het mens-zijn kan ik de stelling niet bijtreden dat één of meerdere personen absolute macht moeten bezitten zodat de verzekering bestaat tot het dienen van het algemeen belang.
Dit betekent echter niet dat ik de democratisch organisatie zoals we die nu kennen als optimaal beschouw, integendeel. Zo ben ik ervan overtuigd dat de scheiding der machten totaal ontoereikend is. De wetgevende macht is veel te nauw verbonden met de uitvoerende macht omdat de tweede voortkomt uit de eerste. Dit betekent dat een beleid niet uitgaat van de uitvoerende macht maar van zij die de wetgevende macht controleren. Het moeilijk in staat zijn naar duidelijk programma's te regeren is hier een gevolg van omdat verschillende programma's steeds weer afgeleid worden tot een nutteloos compromis. Hierdoor worden nooit problemen aangepakt maar slechts de excessieve en momentele uitingen ervan.
De rechtstreekse verkiezing van de uitvoerende macht is een absolute noodzaak. De bevolking spreekt haar voorkeur uit voor een voorgesteld beleid dat door een uitvoerende macht - die over voldoende bevoegdheden beschikt - compromisloos wordt uitgevoerd. De taak van de wetgevende macht bestaat er in de eerste plaats in een kader te vormen waarbinnen dat beleid kan worden uitgevoerd en in de tweede plaats in het controleren van de uitvoerende macht..."

****************


Misschien lijkt dit alles nogal off-topic of misschien ook niet.
VLOTT kan iets worden en ik denk dat hun grootste maatschappelijke invloed kan uitgaan van haar onafhankelijkheid (dus federale verkiezingen los van het VB) én als ze zich organisatorisch kunnen handhaven.

[Zijne Heerlijkheid]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Inderdaad: liberalisme is er duidelijk te veel aan voor de liberalen

Je kan perfect voorstander zijn van een liberalere maatschappij en tegelijkertijd een dictatoriaal georganiseerde partij voorstaan. Partijlidmaatschap is immers een gevolg van een vrijwillige keuze.

[Zijne Heerlijkheid]

Oorspronkelijk geplaatst door 1880

De rechterzijde wordt stelselmatig uit de VLD gezet. Met het buiten gooien van De Decker, is de linkse stem groter dan ooit. Het is tijd dat de rechterzijde zich verenigt in een eigen grote partij, waar ook vlott en liberaal appel hun thuis moeten vinden.

Misschien moeten sommigen zich maar eens gaan verenigen in een partij, die niet rechts of links is, maar echt liberaal.

[Zijne Heerlijkheid]

Oorspronkelijk geplaatst door La Chunga

Juist! Alleen omwille van dit feit overweeg ik om VLOTT te stemmen, weliswaar zolang ze niet in kartel met VB opkomen.

Same here.

[Steenbok66]

Goei opruiming...
nu hem nog terug gaan zoeken daar waar hij thuishoort... in de goot...
of als clown in een circus voor achterbuurten...

dat stuk Dutroux bezoeker... werd al te lang opgevoerd als gugus...

[bob.]

[quote=La Chunga;2073276]Juist! Alleen omwille van dit feit overweeg ik om VLOTT te stemmen, weliswaar zolang ze niet in kartel met VB opkomen.

Trouwens, omdat je over R.O.S.S.E.M. begint wil ik hieronder een stuk aanhalen (evenwel off topic maar ik kan het niet laten) dat ik schreef in 1999 voor een politieke discussiegroep waartoe ik behoorde.
Niet verschieten...

Het politiek belang van de R.O.S.S.E.M-beweging



----------


La Chunga ,

please elaborate,.......wat is er sindsdien met jou dan verder gebeurd ?
De reden van die vraag ligt hem in het feit dat ik het een heel interessant verhaal vind, en me afvraag wat de toekomst verder bracht voor iemand die zulk weddenschap won.
Voor de rest betreur ik het dat jij (zoals nog zovelen) het niet begrepen hebt op het VB ,..zij het door de jarenlange media indoctrinatie, zij het door persoonlijke verbondenheid met allochtonen , en ja, waarom ook niet omwille van een sexuele voorkeur waarvan het VB de (onterechte) reputatie heeft ze niet genegen te zijn.
Hoedanook, jouw vooringenomenheid tav het VB is betreurenswaardig , eens te meer omdat ik niet de indruk heb dat je een linkse kiezer bent (die stemmen niet voor VLOTT).

Ik vrees derhalve dat de partij van mijn keuze (sinds een kleine 6 jaar) nog veel werk aan de winkel heeft om sommige door de politieke tegenstanders actueel gehouden hardnekkige mythes en vooroordelen weg te werken.

[D.Nibelung]

Tja, toen Coveliers zei "hij gaat er ook uit op 9 oktober 2006 zat hij er écht niet zover van.
Kort samengevat dus: Dedecker was een stemmenmagneet, maar was zo vlug mogelijk ongedaan te maken voor hij zijn federale eisen kan stellen.

Ik weet niet of dit de juiste taktiek is in een partij die constant met zichzelf overhoop ligt.

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door La Chunga

...

Misschien lijkt dit alles nogal off-topic of misschien ook niet.
VLOTT kan iets worden en ik denk dat hun grootste maatschappelijke invloed kan uitgaan van haar onafhankelijkheid (dus federale verkiezingen los van het VB) én als ze zich organisatorisch kunnen handhaven.

Dat is "straffe toebak", La Chunga... Zonder het ooit van elkaar geweten te hebben, zou het wel eens kunnen zijn dat we elkaar tegen het lijf zijn gelopen in de aanloop naar JP's politieke avontuur. Ik ben zelf echter niet lang gebleven; heb het altijd moeilijk gehad om in de periferie van (al dan niet zelfverklaarde) goeroe's te toeven. Maar soit, we hebben toch lol gehad met het rondstuiven in exclusieve scheurijzers en met de slots...

Ik ben ervan overtuigd dat je de juiste conclusie trekt; wie met een beetje meer dan gewone interesse het reilen en zeilen in de politiek volgt k�*n na verloop van tijd bijna niet anders dan vaststellen dat het grote spel allesbehalve draait om het "algemeen belang" of "de verzuchtingen van de burger". Het énige "algemene belang" bestaat erin om zoveel mogelijk knikkers uit het politieke spel weg te nemen; om de macht van professionele betuttelaars zoveel mogelijk te in te perken.

De hamvraag is echter of de twee "kraaiende hanen" -Coveliers en Dedecker- in staat zijn om hun ego's ondergeschikt te maken aan dat streven. Het zou een straffe combinatie kunnen zijn en ééntje die dankzij de unieke positie van het VB een mooi breekijzer kan zetten in de Vlaamse politiek. Ik zie me nog enthousiast worden voor een partij als VLOTT, mocht die zich presenteren als méér dan enkel een vehikel van twee op bloedwraak beluste haantjes. (dat is alvast de perceptie die het establisment via de pers zal willen opbouwen) Hugo Coveliers wist me alvast te overtuigen van zijn indeologische ingesteldheid, van JMD ben ik lang niet zo zeker. Alle herkauwde "rechtsigheden" in z'n boekske ten spijt. Maar er is zoiets als "het voordeel van de twijfel".

Cordons zijn nonsens; ze ontploffen in het gezicht van wie ze met alle macht wil opwerpen. Daar zit behoorlijk wat potentieel in voor nieuwkomers. Maar lijstverbindingen met het VB zijn voor een politieke formatie als VLOTT al even Kafkaiaans en zouden mij ook doen afhaken.

Wait and see....

[Rudy Van Nespen]

Weet je: VLOTT als tandem tussen Coveliers en De Decker zou wel eens de liberale partij kunnen zijn waarop de halve VLD zit te wachten!
De donkerblauwe PVV is door Verafstoot en lakeien verkocht aan de socialisten en in de achterban is daar héél veel volk niet mee gediend!

In ieder geval: als De Decker naar VLOTT zou gaan wordt die partij plots 10 keer sterker, alleen hopen dat deze twee egos (Coveliers & De Decker) niet teveel botsen...

[Stein]

Bye Bye VLD, als Dedecker bij VLOTT gaat, zullen die heel wat stemmen afsnoepen van de VLD.

[Fieseler]

[quote]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Ik ben ervan overtuigd dat je de juiste conclusie trekt; wie met een beetje meer dan gewone interesse het reilen en zeilen in de politiek volgt k�*n na verloop van tijd bijna niet anders dan vaststellen dat het grote spel allesbehalve draait om het "algemeen belang" of "de verzuchtingen van de burger". Het énige "algemene belang" bestaat erin om zoveel mogelijk knikkers uit het politieke spel weg te nemen; om de macht van professionele betuttelaars zoveel mogelijk te in te perken.

hear hear...

De hamvraag is echter of de twee "kraaiende hanen" -Coveliers en Dedecker- in staat zijn om hun ego's ondergeschikt te maken aan dat streven. Het zou een straffe combinatie kunnen zijn en ééntje die dankzij de unieke positie van het VB een mooi breekijzer kan zetten in de Vlaamse politiek.

exactly my sentiment...

Ik zie me nog enthousiast worden voor een partij als VLOTT, mocht die zich presenteren als méér dan enkel een vehikel van twee op bloedwraak beluste haantjes. (dat is alvast de perceptie die het establisment via de pers zal willen opbouwen) Hugo Coveliers wist me alvast te overtuigen van zijn indeologische ingesteldheid, van JMD ben ik lang niet zo zeker. Alle herkauwde "rechtsigheden" in z'n boekske ten spijt. Maar er is zoiets als "het voordeel van de twijfel".

Ik verblijf in de hoop dat diegenen met een liberaal-conservatief hart, diegenen dus die net als de gemiddelde VB sympathisant de afgelopen decennia op de meest vulgaire wijze zijn verraden en vernederd door het door jou terecht geanalyseerde "grote spel", eindelijk terug een democratische liberale oase kunnen aandoen.
De vraag is of de propagandamachine van paars de obligate en aangekondigde karaktermoord op De Decker nog voor de volgende verkiezingen kan voltooien.

Cordons zijn nonsens; ze ontploffen in het gezicht van wie ze met alle macht wil opwerpen. Daar zit behoorlijk wat potentieel in voor nieuwkomers. Maar lijstverbindingen met het VB zijn voor een politieke formatie als VLOTT al even Kafkaiaans en zouden mij ook doen afhaken.

Goed om weten....
Daartegenover staat uiteraard ook de realiteit van de kiesdrempels...
Evenwel: zelfs als VLOTT de kiesdrempel niet haalt zal ze ongetwijfeld de logische electorale gevolgen van de huidige polarisering voor een centrumpartij als VLD nog versterken.

Wait and see....

yep...

[stab]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Eén zekerheid : de leegloop van VLD-kiezers gaat onverminderd voort.

Als we de Antwerpse stemcomputers moeten geloven , blijkbaar in de richting vd sossen.
Eigenaardig.

[baarle]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Eén zekerheid : de leegloop van VLD-kiezers gaat onverminderd voort.

De rest-VLD wordt een linksliberaal partijtje dat wellicht op termijn nog kan fusioneren met Spirit. Er komt dan ruimte voor een echte liberale partij in Vlaanderen.

VLD delenda est.

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door stab

Als we de Antwerpse stemcomputers moeten geloven , blijkbaar in de richting vd sossen.
Eigenaardig.

Oorspronkelijk geplaatst door baarle

De rest-VLD wordt een linksliberaal partijtje dat wellicht op termijn nog kan fusioneren met Spirit. Er komt dan ruimte voor een echte liberale partij in Vlaanderen.

VLD delenda est.

De VLD is een partij geworden die vergelijkbaar is met D66 in Nederland. Een links-liberale partij.

Er is dus plaats voor een rechtsliberale partij. De vraag is of Vlott dat kan waarmaken. Het is het Liberaal Appel van Ward Beysen niet gelukt, hij was misschien iets te vroeg op de markt, en vandaag staan ze op lijsten met VLD-Vivant.
Vlott is misschien op een juiste moment begonnen, maar ik weet niet of er zoveel donkerblauwe liberalen het zien zitten om op een kartel met Vlaams Belang te stemmen.

Ik ben benieuwd.

[stab]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

De VLD is een partij geworden die vergelijkbaar is met D66 in Nederland. Een links-liberale partij.

Dat is dan nog eigenaardiger.
In A'pen stappen rechtsliberalen over naar PJ's partij en blijven de linksliberalen over.
De wonderen zijn de wereld niet uit.