Arbeidsherverdeling: grote besparing + rechtvaardigheid

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door subocaj

Wat jij niet snapt is dat op ieder onderdeel van bijvoorbeeld een automotor dat geproduceerd word door een toeleverancier 21% BTW bijkomt, die de toeleverancier weer mag aftrekken, maar wel voor de consument, in de aankoopprijs blijft zitten. Zo word de BTW voor die motor voor die consument duurder aan BTW dan aan productiekosten. Terwijl de T slechts zou mogen gelden bij een volledig afgewerkt totaal product. Of wil jij dat niet begrijpen.

Je snapt dus totaal niet wat BTW is. Het is belasting op de TOEGEVOEGDE waarde. Nu is de som van alle toegevoegde waarden uiteindelijk de verkoopsprijs van het produkt he: in het begin was er geen waarde, er zijn dingen gebeurd, en nu is er een produkt verkocht aan een eindconsument (die de waarde van dat produkt weer tot 0 zal herleiden door gebruik) voor een zeker bedrag, de "waarde" ervan. De totale waarde die dus gecreeerd werd, de som van alle individuele stapjes waardecreatie, wordt hier belast.

Uiteraard moet je nu voor elke tussenstap GEEN extra belastingen gaan heffen, want anders ga je dubbel tellen.

Het is het laatste bedrijf (de winkel, zeg maar) die de volle pot BTW betaalt, want van zijn verkoopprijs gaat de BTW af. Dat wil zeggen dat hij een lagere "effectieve" verkoopprijs krijgt dan de marktwaarde. Hierdoor moet hij dus AL ZIJN KOSTEN (de middelen die dienen om de meerwaarde te kreeren) ook aan lagere prijs kopen dan hij zou kunnen mocht er geen BTW zijn op de verkoopprijs. Bij die "middelen" horen ook alle gedoogde misbruiken. Het zijn kosten die hij maakt ook al zijn die niet erg efficient in zijn produktieproces, hij moet het allemaal betalen met de verkoopprijs min BTW.

Hij gaat dus goederen en diensten aanschaffen aan een lagere prijs dan hij normaal zou doen zonder BTW. Maw, de toeleveringsbedrijven gaan ook minder kunnen vragen dan mocht er geen BTW op het eindprodukt gevraagd worden, en als alle kosten evenredig verdeeld worden, dan is die lagere prijs PRECIES gelijk aan wat het zou zijn mocht men daar BTW op geheven hebben.

Voorbeeldje: stel ik verkoop een auto voor 10 000 Euro. Ik moet daarvan zeg maar 20% aan BTW aan de staat, voor mij is die verkoopprijs dus 8000 Euro.

Stel dat ik als autoverkoper commerciele kosten heb, waaronder misbruiken van mijn personeel en zo, maar ook loonkosten en al wat ge wilt, gelijk aan 1000 Euro. Dat wil zeggen dat ik net in evenwicht ben als ik die auto voor 7000 Euro kan inkopen.
Mijn "toegevoegde waarde" bestaat uit mijn commerciele prestatie die grotendeels bestaat uit misbruiken van mijn personeel en hun lonen. Da's niet efficient, maar goed, da's mijn zaak.

Had ik geen 20% BTW moeten betalen, dan had ik mijn personeel en hun misbruiken kunnen fiancieren voor bijna 1200 Euro, en had ik de auto kunnen aankopen voor 8800 Euro of zo, maw 20% hoger dan wat ik kan omdat ik BTW betaal.

Het is dus alsof de verkoper van de auto OOK 20% minder heeft gehad, dus "BTW heeft betaald". En zo schuift dat door.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door subocaj

Bekijk jij ontologisch als filosoof of als IT-er? Of maak je er een combinatie van die jezelf naar eigen goeddunken invult? En als je het dan toch over epistemische problematiek, in verband met je vraag hebt, lijkt het mij filosofisch gezien, dat iedere kennis nutteloos is als je er niet de factor, die kennis doorgeven aan toevoegt. En als je dat doet word het automatisch van algemeen belang.
Lijkt me toch niet zo moeilijk te begrijpen voor een filosoof.

Uw zinnen zijn betekenisloos.

Geen antwoord dus.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door subocaj

Vul ipv "algemeen belang" even "eigen belang" in en je geeft zelf het antwoord.

Het punt is dat "eigenbelang" vrij goed gedefinieerd is: sommige situaties zijn gewoon subjectief aangenamer dan andere, en het "eigenbelang" is die reeks van handelingen, gebeurtenissen e.d. die voor een gegeven individu maken dat hij een maximum aan zo aangenaam mogelijke momenten beleeft. Wat aangenaam is en niet is duidelijk subjectief vaststaand (hoewel sterk varierend van individu tot individu natuurlijk). Maar je weet heel goed wanneer je iets aangenamer dan iets anders ervaart.

Je zou "algemeen belang" kunnen definieren als een (al dan niet gewogen ?) gemiddelde van al die subjectieve eigenbelangen, maar dat is heel moeilijk, want hoewel je natuurlijk als subject heel goed weet wat je zelf aangenaam vindt, is dat moeilijk te weten voor een andere, en kan je zelfs de communicatie van de andere daarover niet betrouwen.
Hoewel het "algemeen belang" als concept van gemiddelde der subjectieve eigenbelangen dus wel kan ingevoerd worden, is het onmogelijk te kennen door een subject.

Eigenbelang voor een subject is dus veel duidelijker gedefinieerd en kenbaar dan algemeen belang voor een subject. Bovendien stelt zich de vraag van de weegfunctie.

[karo]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Uiteraard. Die misbruiken horen bij het produktieproces. Die kleine interne "bedrijfscorruptie" is een deel van de produktiekost. Meer niet.

Als een bedrijf, zeg maar, om 1 auto te maken, grondstoffen voor 5 auto's aankoopt en daar rare dingen mee doet, zoals het uitdelen aan haar personeel, dan is dat een deel van de produktiekost.

Die kost komt terecht in de verkoopprijs, en die verkoopprijs bepaalt de uiteindelijke "toegevoegde waarde", en daarop betaalt de eindgebruiker de volle pot. Die telefoontjes en zo zitten daarin.

Die misbruiken blijven misbruiken, dat bewijst nu net dat heel dit systeem corrupt is tot op het bot.Die corruptie is eigen aan het kapitalisme wat dus een dictatuur van het kapitaal is. Niet alleen het uitbuiten van de burger maar ook het uitbuiten van de burgers hun belastinggeld is eigen aan dit systeem. Net daarom dat ik dat 7 punten plan verdedig.

[subocaj]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Uw zinnen zijn betekenisloos.

Geen antwoord dus.

Uw antwoord is even betekenisloos omdat je zelf het antwoord niet kent op je eigen vragen en in je filosofische overpeinzingen, je eigen hebt vastgereden. Meestal eindigen zo mensen in de psychiatrie.

[karo]

Oorspronkelijk geplaatst door subocaj

Uw antwoord is even betekenisloos omdat je zelf het antwoord niet kent op je eigen vragen en in je filosofische overpeinzingen, je eigen hebt vastgereden. Meestal eindigen zo mensen in de psychiatrie.

Sterk!

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door karo

Die misbruiken blijven misbruiken, dat bewijst nu net dat heel dit systeem corrupt is tot op het bot.

Inderdaad; belastingen zijn corrupt.

Die corruptie is eigen aan het kapitalisme wat dus een dictatuur van het kapitaal is. Niet alleen het uitbuiten van de burger maar ook het uitbuiten van de burgers hun belastinggeld is eigen aan dit systeem. Net daarom dat ik dat 7 punten plan verdedig.

Belastingen hebben wel niets te maken met kapitalisme.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door subocaj

Uw antwoord is even betekenisloos omdat je zelf het antwoord niet kent op je eigen vragen en in je filosofische overpeinzingen, je eigen hebt vastgereden. Meestal eindigen zo mensen in de psychiatrie.

Ik weet op sommige van die vragen een antwoord (mijn antwoord), maar die antwoorden zijn redelijk vernietigend voor de notie van het 'algemeen belang'. Als mijn antwoorden op die vragen ook jouw antwoorden zijn, dan snap ik niet waarom je in hemelsnaam 'algemeen belang' nog aanhaalt.

Zie de enkele overpeinzingen van Patrick; maar daar kan best nog wat aan uitgebreid worden; en allemaal niet al te goed voor de notie van het algemeen belang.

Wil je dat ik die vragen beantwoord - en derhalve een argument maak tegen het algemeen belang? Ga jij dan de vragen beantwoorden en trachten een argument te maken voor het algemeen belang?


Daarom dat ik de vragen stel aan een verdediger van het algemeen belang. In de hoop om antwoorden te krijgen die de notie niet problematisch maken. Maar vermits er geen antwoorden op komen...

[AdrianHealey]

Enfin; de grote verdedigers van het algemeen belang kunnen eenvoudige problemen die in de filosofie al lang en breed bekend zijn over de notie 'algemeen belang' niet antwoorden.

Wat moeten we daar van concluderen, Subocaj en Karo?

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Je zou "algemeen belang" kunnen definieren als een (al dan niet gewogen ?) gemiddelde van al die subjectieve eigenbelangen, maar dat is heel moeilijk, want hoewel je natuurlijk als subject heel goed weet wat je zelf aangenaam vindt, is dat moeilijk te weten voor een andere, en kan je zelfs de communicatie van de andere daarover niet betrouwen.
Hoewel het "algemeen belang" als concept van gemiddelde der subjectieve eigenbelangen dus wel kan ingevoerd worden, is het onmogelijk te kennen door een subject.

Eigenbelang voor een subject is dus veel duidelijker gedefinieerd en kenbaar dan algemeen belang voor een subject. Bovendien stelt zich de vraag van de weegfunctie.

Algemeen belang is heel makkelijk te definiëren. Het is simpelweg de optelsom van alle individuele belangen.

Het klopt dat je niet kan zeggen over een ander individu wat die aangenaam vindt, maar je moet ook niet in andermans plaats beslissen wat voor hem of haar het individuele belang is.

Bij algemeen belang gaat het erom dat je personen zoveel mogelijk de middelen geeft om zelf hun individuele deugden te kunnen ervaren. Er is werkelijk geen verschil met eigenbelang, behalve dat meer mensen een groot deel kunnen doen van wat zij hun belang vinden.

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Enfin; de grote verdedigers van het algemeen belang kunnen eenvoudige problemen die in de filosofie al lang en breed bekend zijn over de notie 'algemeen belang' niet antwoorden.

Integendeel. De verdedigers ervan kunnen het even goed definiëren als tegenstanders eigenbelang kunnen definiëren.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Algemeen belang is heel makkelijk te definiëren. Het is simpelweg de optelsom van alle individuele belangen.

Alweer; heeft dat een eigen ontologische toestand dat we via een bepaald proces kunnen ontdekken (i.e. bestaat het los van een bepaald proces) of is het enkel zo dat we een bepaald proces kunnen benoemen van 'dat zal het algemeen belang bepalen' en dat de uitkomst daarvan het enige is dat we noemenswaardig het algemeen belang kunnen noemen?

Je zegt bijvoorbeeld 'de optelsom'; maar hoe tel je die zaken op? En wat als er conflicterende 'belangen' zijn? Wat als ik X wil en jij -x? Hoe 'tel' je die op? Als het via democratie gaat; hoe kan je marginale afwegingen in rekening nemen? (Denk aan de problematiek die Coase oplost in 'the problem of social cost'.)

Het klopt dat je niet kan zeggen over een ander individu wat die aangenaam vindt, maar je moet ook niet in andermans plaats beslissen wat voor hem of haar het individuele belang is.

Euhm... Als de overheid mensen gaat verplichten te werken bij de onderneming van d eoverheid hun keuze (uw voorstel zoals ik het nog steeds begrijp) lijkt het me belangrijk dat te weten. Of ga je daar gewoon geen rekening mee houden; wat zij willen?

Bij algemeen belang gaat het erom dat je personen zoveel mogelijk de middelen geeft om zelf hun individuele deugden te kunnen ervaren. Er is werkelijk geen verschil met eigenbelang, behalve dat meer mensen een groot deel kunnen doen van wat zij hun belang vinden.

Ja, maar 'middelen geven'... Je bent je er toch van bewust dat er een uitgebreide wijsgerige literatuur is die vaststelt dat wat jij hier even neertypy helemaal niet zo onproblematisch is?

Je hebt bijvoorbeeld de notie van 'wat doe je met iemand die heel graag dure champagne drinkt en alleen zo gelukkig kan worden' altijd maar dure champagne geven? (Zo heb je een hele rits voorbeelden.)

En een andere zaak; waarom zou alleen een 'belang' - een soort van hedonistisch preferentie voldoening - van belang zijn? Waarom is bijvoorbeeld de notie dat men behoort te produceren voor zijn eigen consumptie mogelijkheden, tenzij misschien heel goede redenen dat dit niet mogelijk is (gehandicapten, bijvoorbeeld) ook niet van belang?

Dat heeft overigens secundaire effecten - boven het hedonistische preferentie voldoening - zoals incentives om effectief te produceren, persoonlijk zelfrespect en meer van dat fraais.

Er is een bepaalde vorm van 'algemeen belang' dat wijsgerige verdedigbaar is, en dat is de vorm van regel-utilitarisme. Algemeen belang gaat daar dan niet over preferenties of preferentie voldoening, maar simpelweg over algemene regels vna interactie die sociale interactie mogelijk maken op vrijwillige voorwaarden, waardoor preferenties op de tweede orde maximaal bevredigd kunnen worden, met respect voor vrijwillige interactie en rechten.


Enfin; ik denk niet dat je op de hoogte bent van de vele problemen die deze simpele zinnen met zich meebrengen.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Integendeel. De verdedigers ervan kunnen het even goed definiëren als tegenstanders eigenbelang kunnen definiëren.

Wat kunnen jullie even goed 'definiëren'? Ik snap ook niet dat je als reactie op die bepaalde opmerking begint over 'definiëren', terwijl ik het daar niet over had.

De notie 'individueel belang' is helemaal niet zo problematisch als algemeen belang. Ontologisch heeft dat een intrigerend statuut; dat wat de persoon belangrijk vindt, is zijn individueel belang en hij kan middelen hanteren om dat belang - of doel - na te streven. (Liefst zijn eigen middelen en niet die van anderen.) Er is een directe epistemische band tussen de persoon en 'zijn' belang, zijn doelen.

De problemen met noties van 'algemeen belang' gaat erover dat je dit op een of andere manier allemaal moet samenbrengen om een bepaald 'algemeen belang' te definiëren. Het kunnen geen oppervlakkige zaken zijn zoals 'veiligheid' of 'economische zekerheid' om dat dit nog steeds niets zegt over de marginale afwegingen die daar mee gepaard gaan. (Nog een extra probleem boven op de gene die ik hier boven al heb vermeld.)

[Robinus V]

Kort samengevat:

Algemeen belang is de optelsom van alle individuele belangen, waarbij zoveel mogelijk individuen een zo hoog mogelijk welzijn ervaren. (reeds ongeveer gezegd)

Om een zo hoog mogelijk individueel welzijn te ervaren draait het erom te doen wat waarschijnlijk het hoogste individueel welzijn oplevert. Daarvoor maak je inschattingen, die soms juist en soms onjuist blijken te zijn. Het zelf mogen maken van die inschattingen en het zelf mogen beslissen wat waarschijnlijk het best voor je is, lijkt op zichzelf bij te dragen aan dat welzijn. Bij eigenbelang draait het dus rond inschattingen. Achteraf kan blijken dat je beter dit of dat gedaan zou hebben, maar gemiddeld levert het maken van beslissingen een hoger individueel welzijn op dan wanneer je zomaar alles zijn gang laat gaan.

Om een zo hoog mogelijk algemeen welzijn te bereiken draait het erom te doen wat waarschijnlijk de hoogste optelling van het individueel welzijn van iedereen oplevert. Daarvoor maak je inschattingen, die soms juist en soms onjuist blijken te zijn. Het zelf mogen maken van die inschattingen en het zelf mogen beslissen wat waarschijnlijk het best voor je is (democratie tegenover dictatuur, aristocratie, plutocratie, ...) lijkt op zichzelf bij te dragen aan dat welzijn. Bij algemeen belang draait het dus rond inschattingen. Achteraf kan blijken dat je beter dit of dat gedaan zou hebben, maar gemiddeld levert het maken van beslissingen een hoger algemeen welzijn op dan wanneer je zomaar alles zijn gang laat gaan.

Zowel het probleem van individueel welzijn als het probleem van algemeen welzijn stelt zich bij elk systeem. Algemeen welzijn draait om de structuren die voor zoveel mogelijk mensen zo goed mogelijk zijn (=de vorm van samenleven met anderen, je kan ook structuren hebben bestaande uit twee mensen, structuren binnen structuren en structuren rond structuren) en individueel welzijn draait rond de manier van leven, waarbij je zoveel mogelijk genot nastreeft, binnen die structuren.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door karo

Die misbruiken blijven misbruiken, dat bewijst nu net dat heel dit systeem corrupt is tot op het bot.

Dat zijn "misbruiken" voor het bedrijf, maar dat bedrijf gedoogt dat, he. Het zijn enkel misbruiken in de zin dat het niet echt dient om de reden van het bestaan van het bedrijf, namelijk het maximaliseren van de opbrengst voor zijn aandeelhouders, te dienen. Als ik mijn bureaumateriaal zoals mijn telefoon gebruik om te zeveren met mijn neef, dan "bedrieg" ik eigenlijk enkel maar het bedrijf waar ik voor werk, enfin, zijn eigenaars. Als die dat niet erg vinden, dan is dat niet zo "mis" als misbruik. Als die dat wel erg vinden, kom ik in de problemen. In elk geval zijn er middelen van het bedrijf gebruikt die niet tot de produktieefficientie van het bedrijf leiden (en zelfs daarover kan je twijfelen, want door die lossere sfeer wordt er misschien beter gewerkt op andere ogenblikken en zo).

Ik ben dus in zekere mate "corrupt" ten opzichte van de eigenaar van het bedrijf waar ik voor werk, ja. Ik gebruik middelen die mij werden toegestopt om mijn werk te doen, voor mijn eigen plezier.

Op precies dezelfde manier dat een ambtenaar/politicus zijn beslissingsmacht misbruikt om zichzelf en zijn naasten plezier te doen, ipv het "algemeen belang" te dienen, waarvoor die macht hem werd toegestopt.

Alleen beperkt in mijn geval de schade van mijn corruptie zich tot mijn werkgever, terwijl voor een staatsdienaar de draagwijdte van zijn onvermijdelijke corruptie veel groter is.

Die corruptie is eigen aan het kapitalisme wat dus een dictatuur van het kapitaal is. Niet alleen het uitbuiten van de burger maar ook het uitbuiten van de burgers hun belastinggeld is eigen aan dit systeem. Net daarom dat ik dat 7 punten plan verdedig.

Nee, corruptie is eigen aan de veronderstelling dat mensen iets anders dienen dan hun eigenbelang, en hen daar middelen toe geven.

[AdrianHealey]

Om een zo hoog mogelijk algemeen welzijn te bereiken draait het erom te doen wat waarschijnlijk de hoogste optelling van het individueel welzijn van iedereen oplevert.

En wie mag die inschattingen maken wat de beste optelsom is?
Hoe ga je dat proces maken?

En waarom zou niet iedereen gewoon zeggen 'geef zoveel mogelijk aan mij, dat is goed voor iedereen!' zoals we nu zien in de parlementaire democratie.

En dan nog alle andere problemen die je niet hebt geantwoord.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

En wie mag die inschattingen maken wat de beste optelsom is?

De mensen die elk hun eigen individuele belangen hebben (iedereen).

Vandaag de dag gebeurt dat voornamelijk door een kleine rijke elite, die eigenlijk enkel beslissen wat voor henzelf het beste is, maar het is een domme gedachte te denken dat het geen invloed heeft op die optelsom of dat die optelsom niet zou bestaan, want dan negeer je ook de individuele delen van de optelsom.

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Hoe ga je dat proces maken?

Democratie.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Algemeen belang is heel makkelijk te definiëren. Het is simpelweg de optelsom van alle individuele belangen.

Het klopt dat je niet kan zeggen over een ander individu wat die aangenaam vindt, maar je moet ook niet in andermans plaats beslissen wat voor hem of haar het individuele belang is.

Daar komt het inderdaad op neer. Je moet dus niet gaan stellen wat nu precies "goed is voor een ander" want je kan het niet weten: de enige manier om dat het beste te benaderen, is door iedereen VRIJ zijn EIGEN BESLISSINGEN laten te nemen en dus NIET de dwingeland uit te hangen, en dus vele regels "voor het algemene belang" uit te vaardigen.

Het is enkel wanneer een grote meerderheid van mensen een regel inderdaad tot hun eigenbelang rekenen, dat die regel als algemene leefregel kan ingevoerd worden (bijvoorbeeld: verbod om te moorden).

Bij algemeen belang gaat het erom dat je personen zoveel mogelijk de middelen geeft om zelf hun individuele deugden te kunnen ervaren. Er is werkelijk geen verschil met eigenbelang, behalve dat meer mensen een groot deel kunnen doen van wat zij hun belang vinden.

Het probleem in je bovenstaande zin is "je", "middelen" en vooral "geeft". Je kan die "je" niet betrouwen (hij zal zichzelf eerst goed bedienen onder het mom van "algemeen belang" = corruptie), die middelen zijn er niet, er moeten eerst mensen zijn die vinden dat het in hun EIGENbelang is om die middelen te maken, en "geven" betekent dat je die middelen dus eerst afneemt van zij die ze gemaakt hebben, om ze terug af te geven aan zij die ze "nodig hebben", maar van de slag gaan die die ze maken minder gemotiveerd zijn om het als hun eigenbelang te beschouwen dat ze die maken.


Maar zoals je in je tweede zin zegt, kan je vaststellen dat mensen MUTUEEL ZINVOLLE AKKOORDEN vanzelf wel zullen afsluiten. Op vrijwillige basis.

Welnu, dat is kapitalisme, he.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

De mensen die elk hun eigen individuele belangen hebben (iedereen).

Vandaag de dag gebeurt dat voornamelijk door een kleine rijke elite, die eigenlijk enkel beslissen wat voor henzelf het beste is, maar het is een domme gedachte te denken dat het geen invloed heeft op die optelsom of dat die optelsom niet zou bestaan, want dan negeer je ook de individuele delen van de optelsom.

Ja, maar ik neem ook de beslissingen die voor mij het beste zijn. Ik hoef geen beslissingen te nemen voor de gehele samenleving, net zoals 'de rijke elite dat niet hoeft'. In een marktproces hoeft dat ook niet; je oriënteert productie factoren voor de creatie van consumptiegoederen en als je er in slaagt iets te maken waar consumenten middelen voor willen geven - als je bijdraagt tot hun perceptie van hun eigen belang - dan verdien je daar geld aan. Als je dat niet lukt, maak je verlies.

Dat is het leuke voordeel van het marktproces.

En daarnaast kan je natuurlijk nog solidariteit en gemeenschapswerk en al die belangrijke zaken hebben door vormen van (vrijwillige) collectieve actie. Niets mis mee.

Democratie.

En dan zitten we weer bij de andere vragen die ik al allemaal al eens gesteld heb. Hoe ga je om met marginale afwegingen, hoe ga je om met de diversiteit aan belangen versus mogelijkheden versus productiviteit (en wens tot productiviteit), hoe ga je om met de intensiteit van belangen, welke middelen zijn er allemaal beschikbaar voor democratie, hoe komen die middelen daar (hoe worden die geproduceerd en beschikbaar gesteld voor democratische besluitvorming), ontdekt of creëert democratie het algemeen belang, waarom zou dat niet uitdraaien op een bepaalde politieke elite die alles bepaalt voor de samenleving, enzovoort. Hoe kan democratie een correcte mechanisme zijn om toegang te krijgen tot 'het algemeen belang' (en niet een algemeen belang van individuele hedonistische preferentie maximalisatie, maar een balans tussen productie en consumptie; zonder dwang, blijkbaar).

Beantwoord die eens allemaal aub.

[AdrianHealey]

En wacht; als mensen niet gedwongen mogen worden...

wat als mensen hun middelen niet willen afstaan voor 'democratie' om daar over te beslissen; wat dan?

Of zijn het eigenlijk niet hun middelen? Alles behoort eigenlijk toe aan iedereen?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Om een zo hoog mogelijk algemeen welzijn te bereiken draait het erom te doen wat waarschijnlijk de hoogste optelling van het individueel welzijn van iedereen oplevert. Daarvoor maak je inschattingen, die soms juist en soms onjuist blijken te zijn. Het zelf mogen maken van die inschattingen en het zelf mogen beslissen wat waarschijnlijk het best voor je is (democratie tegenover dictatuur, aristocratie, plutocratie, ...) lijkt op zichzelf bij te dragen aan dat welzijn. Bij algemeen belang draait het dus rond inschattingen. Achteraf kan blijken dat je beter dit of dat gedaan zou hebben, maar gemiddeld levert het maken van beslissingen een hoger algemeen welzijn op dan wanneer je zomaar alles zijn gang laat gaan.

Het punt is natuurlijk dat als je aan je eigenbelang werkt, je serieus gemotiveerd bent om je niet te vergissen. Maar het is toch wel heel verleidelijk - zelfs onvermijdelijk - om als je VERONDERSTELD BENT van aan het algemene belang te werken, dat op zo een manier te doen dat het niet echt het algemeen belang dient, maar wel je eigenbelang. Het mag niet teveel opvallen, natuurlijk, maar de marge om zich "te vergissen" en "toevallig" eerder iets te doen dat gunstig is voor zichzelf is toch wel ruim. Het tweede probleem is natuurlijk dat zelfs mocht degene die beslist niet corrupt zijn (wat zo goed als ondenkbaar is), hij stukken beter zijn eigenbelang kent, dan het eigenbelang van iedereen en daar dan de juist gewogen som van kan maken (ik stelde reeds dat dit zo goed als onkenbaar is). Die "onbekendheid" vergroot nog de marge om te sjoemelen "ah, je bent niet tevreden met het resultaat ? Maar ik wel, ik dacht dat het goed was voor je !".

Dat, natuurlijk in de veronderstelling dat de beslissingen door een kleine groep personen genomen worden. Als de beslissingen door een grote groep personen genomen worden (Hoe neem je een beslissing met een grote groep personen ? Door te stemmen ?), dan ga je eerder bekomen dat het eigenbelang van een meerderheid het eigenbelang van een minderheid gaat schaden, zoals in 3 wolven en 2 schapen stemmen over het menu.

Het is veel realistischer om ervan uit te gaan dat elkeen maar 1 ding doet, en dat is zijn eigenbelang dienen. Dat kan elk persoon als de beste. En dan iedereen zo veel mogelijk vrijheid van handelen te geven, zonder dwingelandij, door mutuele akkoorden te sluiten, om zichzelf zo veel mogelijk te bedienen.
Wat niet wil zeggen dat er geen collectieve regels kunnen zijn die voor een overgrote meerderheid als in hun eigenbelang gezien worden en dus aan de hele maatschappij worden opgelegd. Maar merk het verschil tussen "overgrote meerderheid" en "gewone meerderheid". En zelfs daar moet men oppassen. Heksenjachten behoren dan nog steeds tot de mogelijkheden.