Geloof in de duivel, waar komt dat vandaan?

[Aton]

De benaming Satan komt uit het Hebreeuws en betekent 'lasteraar', 'verzoeker', 'scheidingmaker, 'tegenstander' en soms ook 'zwerver'. Het ook veelgebruikte synoniem duivel is van het Griekse diábolos afkomstig en heeft soortgelijke betekenissen.
Satan is taalkundig beschouwd dus geen naam maar een zelfstandig naamwoord of een titel. Christenen en moslims zien Satan als een enkele persoonlijkheid, een opstandige geest die verantwoordelijk is voor het verderf op aarde maar wiens dagen geteld zijn.

Er is verschil van mening over hoe men de term 'satan' dient te schrijven. Denkt men aan een synoniem voor de woorden 'tegenstander' en 'vijand' dan ligt de spelling met een kleine beginletter voor de hand; de Bijbelvertalingen van de Statenvertaling, die van het Nederlands Bijbelgenootschap uit 1951 en die van de Willibrordvertaling uit 1995 hanteren deze schrijfwijze.
Ziet men de term 'satan' als een eigennaam dan zal men de voorkeur geven aan een hoofdletter. De in 2004 uitgebrachte Nieuwe Bijbelvertaling volgt deze lijn.

Het concept van het kwaad in het jodendom verschilt radicaal van dat in andere geloofstradities. Er bestaat in de joodse wereldvisie niet een persoon in welke vorm dan ook met de naam 'Satan', zoals in het christendom het geval is. In de Tenach en de rabbijnse literatuur staan wel meerdere referenties aan 'Satan,' maar dit is geen persoon, en aan Satan worden steeds verschillende karakteristieken en handelingen toegeschreven.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Heil Lucifer !

Dit topic gaat over de duivel en niet over Lucifer, dat is weer een ander verhaaltje.

[Carmagnole]

Anale ravage, zo hevig dat de kamer naar zwavel stinkt. Dan komt Satan.

[Carmagnole]

Anussen zodanig brutaliseren dat de condoom smelt.

[Peche]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

Dit topic gaat over de duivel en niet over Lucifer, dat is weer een ander verhaaltje.

Satanisme en Luciferisme is geen duivelaanbidderij.
I know.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

De benaming Satan komt uit het Hebreeuws en betekent 'lasteraar', 'verzoeker', 'scheidingmaker, 'tegenstander' en soms ook 'zwerver'. Het ook veelgebruikte synoniem duivel is van het Griekse diábolos afkomstig en heeft soortgelijke betekenissen.
Satan is taalkundig beschouwd dus geen naam maar een zelfstandig naamwoord of een titel. Christenen en moslims zien Satan als een enkele persoonlijkheid, een opstandige geest die verantwoordelijk is voor het verderf op aarde maar wiens dagen geteld zijn.

Er is verschil van mening over hoe men de term 'satan' dient te schrijven. Denkt men aan een synoniem voor de woorden 'tegenstander' en 'vijand' dan ligt de spelling met een kleine beginletter voor de hand; de Bijbelvertalingen van de Statenvertaling, die van het Nederlands Bijbelgenootschap uit 1951 en die van de Willibrordvertaling uit 1995 hanteren deze schrijfwijze.
Ziet men de term 'satan' als een eigennaam dan zal men de voorkeur geven aan een hoofdletter. De in 2004 uitgebrachte Nieuwe Bijbelvertaling volgt deze lijn.

Het concept van het kwaad in het jodendom verschilt radicaal van dat in andere geloofstradities. Er bestaat in de joodse wereldvisie niet een persoon in welke vorm dan ook met de naam 'Satan', zoals in het christendom het geval is. In de Tenach en de rabbijnse literatuur staan wel meerdere referenties aan 'Satan,' maar dit is geen persoon, en aan Satan worden steeds verschillende karakteristieken en handelingen toegeschreven.

Satan wordt pas een afzonderlijke entiteit bij de Joden wanneer men het lidwoord gaat gebruiken voor het woord 'satan' (het woord komt van het Hebreeuwse werkwoord 'tegenwerken'). Hij wordt 'dé Tegenstander'. Dan wordt hij pas gepersonifieerd. En die personificatie kunnen we zeer goed zien in het evangelie bij de bekoring van Jezus. Het spreekt vanzelf dat de Joden die het evangelie lazen goed wisten wie de entiteit Satan was. Anders was zulke passage in het evangelie overbodig geweest.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Satan wordt pas een afzonderlijke entiteit bij de Joden wanneer men het lidwoord gaat gebruiken voor het woord 'satan' (het woord komt van het Hebreeuwse werkwoord 'tegenwerken'). Hij wordt 'dé Tegenstander'. Dan wordt hij pas gepersonifieerd. En die personificatie kunnen we zeer goed zien in het evangelie bij de bekoring van Jezus. Het spreekt vanzelf dat de Joden die het evangelie lazen goed wisten wie de entiteit Satan was. Anders was zulke passage in het evangelie overbodig geweest.

Of liever vreemd en onbegrijpelijk. Overigens mijn dank voor de prima samenvatting van de ontwikkeling van de Idee en figuur van de duivel. Wat betreft het uiterlijk van de duivel in de voorstelling van christenen wordt aangenomen dat dit terug te voeren is op de Griekse God Pan.

Het uiterlijk van de duivel is sterk beïnvloed door de Griekse god Pan. De fluitspelende Pan was half mens, half geit en was een van de populairste Griekse goden. Hij had een groot libido, en dat is wellicht een van de redenen dat de christenen hem rond 300 gingen demoniseren.

De Bijbel beschrijft het uiterlijk van Satan niet tot in detail. Maar de christelijke haatcampagne tegen Pan was zo doeltreffend dat men in de middeleeuwen de duivel ging afbeelden met hoorns en bokkenpoten - net als de Griekse godheid. bron

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Satanisme en Luciferisme is geen duivelaanbidderij.
I know.

Satanisme wel. Satan = de duivel.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Satan wordt pas een afzonderlijke entiteit bij de Joden wanneer men het lidwoord gaat gebruiken voor het woord 'satan' (het woord komt van het Hebreeuwse werkwoord 'tegenwerken'). Hij wordt 'dé Tegenstander'. Dan wordt hij pas gepersonifieerd. En die personificatie kunnen we zeer goed zien in het evangelie bij de bekoring van Jezus. Het spreekt vanzelf dat de Joden die het evangelie lazen goed wisten wie de entiteit Satan was. Anders was zulke passage in het evangelie overbodig geweest.

Goed gevonden maar onjuist ! Het N.T. is niet door vrome joden geschreven maar door Helleense joden die de paaltjes danig verzet hebben. Dit merk je nu doordat men van satan een entiteit gemaakt heeft. Jezus ( de historische ) zou dit nooit zo hebben uitgedrukt. Dat weet je dan alweer.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Of liever vreemd en onbegrijpelijk. Overigens mijn dank voor de prima samenvatting van de ontwikkeling van de Idee en figuur van de duivel. Wat betreft het uiterlijk van de duivel in de voorstelling van christenen wordt aangenomen dat dit terug te voeren is op de Griekse God Pan.

Het uiterlijk van de duivel is sterk beïnvloed door de Griekse god Pan. De fluitspelende Pan was half mens, half geit en was een van de populairste Griekse goden. Hij had een groot libido, en dat is wellicht een van de redenen dat de christenen hem rond 300 gingen demoniseren.

De Bijbel beschrijft het uiterlijk van Satan niet tot in detail. Maar de christelijke haatcampagne tegen Pan was zo doeltreffend dat men in de middeleeuwen de duivel ging afbeelden met hoorns en bokkenpoten - net als de Griekse godheid. bron

Dat is correct.

[Piero]

De figuur van Satan is dus ontstaan in het joodse monotheïstische. Het kwaad werd afgescheiden van de oppergod en het dualisme schiep de tegenstander van God. Dit idee was onbekend in de Griekse en Romeinse godenwereld. Dan is het opmerkelijk dat Satan zonder veel uitleg door Markus geïntroduceerd wordt in het verhaal over de verzoeking van Jezus. Aan de andere kant is dit ook essentieel voor het begrip van de lezer omdat satan daarna nog enkele keren in het verhaal optreedt, bijvoorbeeld in Markus 3. Daar wordt hij naar mijn mening voorgesteld als de leider van de demonen en als de tegenpool van God, in wiens naam Jezus duivels uitwerpt.

[26] Als de satan tegen zichzelf opstaat en verdeeld raakt, kan hij niet standhouden, maar is dat zijn einde. [αι ει ο σατανας ανεστη εφ εαυτον και εμερισθη ου δυναται στηναι αλλα τελος εχει (W&H1881)

Westcott & Hort schrijven satan met een kleine letter en enkele andere bronnen kiezen voor de hoofdletter S. Het probleem van de eigennaam treedt hier op. Daarna voert Markus Satan nog slechts een keer op, in hoofdstuk 16.

. [22] Petrus nam Hem apart en begon Hem de les te lezen: ‘God beware U, Heer! Dat mag U niet overkomen.’ Maar Hij van zijn kant zei tegen Petrus: ‘Weg daar, achter Mij, satan. Je bent een struikelblok voor Mij, want jouw gedachten zijn niet Gods gedachten, maar die van mensen.’

We zien hier de volmaakte retorische herhaling van 3 maal. De essentie van Satan is door Markus uitstekend duidelijk gemaakt. Hij is de tegenstander van God en Jezus, hij neemt bezit van mensen en hij gebruikt mensen om rechtvaardige personen te verleiden. Of Petrus nu werkelijk onder invloed van Satan had gesproken of dat dit als metafoor was bedoeld is niet duidelijk. Daarom kon deze tekst uitstekend dienen als reden om christenen waarmee men van mening verschilde te demonisren.

[Peche]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

Satanisme wel. Satan = de duivel.

Toch niet. Het is niet omdat zo ene daar een "bijbel" over schreef en er een commerciele saus over goot het daarom duivelaanbidderij is.

Het echte traditionele Satanisme is iets dat U niet gezegd of geleerd wordt, maar iets dat je gewoon bent/ondergaat. Satanisten hebben een intensief respect voor de natuur en de elementen van het leven . Zij zien Satan niet als een figuur/deity. Eerder een verzet tegen "god". Zijn normen en waarden niet adopteren als eigen, maar je eigen lot in handen nemen. Doen wat je wil. Je eigen menselijkheid ontplooien en je eigen ding doen. Je zou kunnen stellen dat Adam en Eva de eerste Satanisten waren. Zij verzette zich tegen god en namen hun eigen lot in handen.

The Church of Satan is geen weergave van echt Satanisme.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

Goed gevonden maar onjuist ! Het N.T. is niet door vrome joden geschreven maar door Helleense joden die de paaltjes danig verzet hebben. Dit merk je nu doordat men van satan een entiteit gemaakt heeft. Jezus ( de historische ) zou dit nooit zo hebben uitgedrukt. Dat weet je dan alweer.

Dat zegt u. In de tijd van Jezus was Satan zeker een afzonderlijke entiteit bij de Joden. Een entiteit die het Kwade personifieerde. Maar het is waar dat zulke Satan vermoedelijk zijn ontstaan zag in de Hellenistische periode.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Dat zegt u. In de tijd van Jezus was Satan zeker een afzonderlijke entiteit bij de Joden. Een entiteit die het Kwade personifieerde. Maar het is waar dat zulke Satan vermoedelijk zijn ontstaan zag in de Hellenistische periode.

Ik schreef: niet bij de VROME joden ( dus niet de gehelleniseerde joden ! ) waar Jezus toe behoorde. Kan dus geen uitspraak van hem geweest zijn.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Dat zegt u. In de tijd van Jezus was Satan zeker een afzonderlijke entiteit bij de Joden. Een entiteit die het Kwade personifieerde. Maar het is waar dat zulke Satan vermoedelijk zijn ontstaan zag in de Hellenistische periode.

Satan wordt in Job opgevoerd als engel die mensen toetst op hun rechtschapenheid. Hij bezoekt een godenvergadering en wordt opmerkzaam gemaakt op Job. Dan krijgt hij toestemming om Job en zijn gezin kwaad te doen om hem op de proef te stellen. Hij is dan nog niet de verleider die hij is in het geval van Jezus en ook niet een geest of heerser over geesten die bezit nemen van mensen en hen ziek maken waarvan in de evangelies sprake is. De heilige Hieronymus werd op heel bijzondere wijze door duivels verzocht.


Nu kennen we bij de Grieken de befaamde metamorfoses van mensen en goden en hun goden bestrijden snoevers die zich de gelijken wanen van goden in een of andere kundigheid, maar mensen op hun rechtschapenheid beproeven en principieel God tegenstreven dat doen ze niet, dacht ik. Zeus werpt opstandige goden in Tartarus om ze onschadelijk te maken. Dus waarom Satan in de hellinistische periode is ontstaan is mij niet bekend.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dus waarom Satan in de hellinistische periode is ontstaan is mij niet bekend.

Dat had ik hier al gepost, maar blijkbaar niet begrepen. Via de troepen van Alexander de Grote is het Mazdaïsme in Griekenland terecht gekomen.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ahriman
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mithras
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zoroastrisme
https://nl.wikipedia.org/wiki/Myster...#Mithrascultus

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

Dat had ik hier al gepost, maar blijkbaar niet begrepen. Via de troepen van Alexander de Grote is het Mazdaïsme in Griekenland terecht gekomen.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ahriman
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mithras
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zoroastrisme
https://nl.wikipedia.org/wiki/Myster...#Mithrascultus

Inderdaad, hier schonk ik geen aandacht aan omdat de toelichting ontbrak. Een verband met het Zoroastrisme zie ik wel, niet met de Mithras cultus. Job zou geïnspireerd kunnen zijn door het Zoroastrisme.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Inderdaad, hier schonk ik geen aandacht aan omdat de toelichting ontbrak. Een verband met het Zoroastrisme zie ik wel, niet met de Mithras cultus. Job zou geïnspireerd kunnen zijn door het Zoroastrisme.

Het verhaal van Job kwam tegemoet aan algehele behoefte en ervaren maatschappelijke malaise en ervaren onrecht. Namelijk het feit dat heel wat Joden dagdagelijks kampten met tegenslagen alhoewel ze hun plichten vervulden tegenover Jaweh. Hoe kon Jaweh zulke kwalen over hen heen storten terwijl ze toch hun religieuze plicht deden?

Merk ook op dat Satan in dit verhaal al optreedt als een zelfstandig wezen. Satan was de engel die het doen en laten van de mensen moest observeren en verslag geven aan Jaweh. Hij probeert de mensen vaak in een slecht daglicht te stellen bij God. Zo antwoordt hij smalend aan God wanneer deze oppert dat Job een rechtschapenheid betracht, dat Job dit maar doet in schijn en om het eigenbelang. Job is dus opportunistisch bezig volgens Satan. Satan krijgt dan de toestemming om Job te testen, maar mocht hem wel niet doden.

Het is duidelijk dat men het verhaal van de duivel niet los kan zien van het verhaal van de engelen.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Inderdaad, hier schonk ik geen aandacht aan omdat de toelichting ontbrak. Een verband met het Zoroastrisme zie ik wel, niet met de Mithras cultus. Job zou geïnspireerd kunnen zijn door het Zoroastrisme.

Bij Mithras kan je zien dat hij ' de bemiddelaar ' was tussen Ahura Mazda en het volk. En wat zien we bij het Johannes evangelie :

14: 6 Jezus zeide tot hem:[...] niemand komt tot den Vader, dan door Mij.

Johannes heeft hier letterlijk Mithras geciteerd. Nog zo'n Mithras formule:

" Hij die niet eet van mijn lichaam en drinkt van mijn bloed,zodat hij één wordt met mij en ik met hem, zal de verlossing niet kennen."

Uit het Mazdaïsme hebben de Hellenen enkel Mithra ( waarvan het woord ' Mijter ' ) overgenomen en er hun eigen cultus rond geweven.
Er heeft zich nog een tweede infiltratie van het Mazdaïsme plaatsgevonden, namelijk via Babylonië bij de verovering door Cyrus de Grote die het Mazdaïsme aanhing. De joden in ballingschap hebben via deze weg Genesis meegebracht en aan hun behoeften aangepast. Het verhaal ' Job ' is er eentje van.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Inderdaad, hier schonk ik geen aandacht aan omdat de toelichting ontbrak. Een verband met het Zoroastrisme zie ik wel, niet met de Mithras cultus. Job zou geïnspireerd kunnen zijn door het Zoroastrisme.

Dit is zo goed als zeker niet het geval bij het verhaal Job. En wel om de volgende redenen. Satan immers is wel de aanstichter van al het kwade en de tegenslag die Job overvallen, maar de uiteindelijke verantwoordelijkheid ligt bij God. En dit volgens het oude principe uit die tijd "ברוך אתה אדוני". Waarbij men ‘baruch’ in deze context moet verstaan als ‘de Bron’ (van alles). Het sluit een Zoroastrisch kosmisch dualisme uit.